donderdag 30 december 2010

30-12 Oud/nieuw in het Radboud, infuus drama

Na een goede nacht van Rob zijn kant, kwam er vanmorgen eigenlijk al heel snel slecht nieuws. We zijn sowieso tot en met maandag hier en daarna moeten we gelijk door naar Rotterdam.In het begin wilde ik het nog niet geloven, want er was gezegd dat we in het weekend naar huis mochten, maar nadat de kinderarts Dr. Fuijkschot ons uitgebreid had gesproken begon het tot mij door te dringen dat het echt niet anders kon.
De combinatie van antibiotica (de ketting met gentamicine en de AB via infuus) is de enige combinatie die zeer doeltreffend is voor dit soort wonden. Je mag het namelijk niet onderschatten, want je kunt altijd die teen nog kwijtraken bij chronische osteomyelitis.
Ook is er altijd nog een gevaar dat er tijdens het opereren aan de buik de bacterie van de teen in de buik komt en dan wil je de gevolgen niet weten. Natuurlijk begrijp je het allemaal, maar het is de zoveelste tegenslag. Ipv thuis alles in orde te krijgen, zit je nog hier. Vuurwerk vanuit het ziekenhuisraam.... Dan maar gelukkig nieuwjaar via skype zeggen. Moet echt even slikken en me herpakken. Arme Rob en arme kinderen.
Zo we zijn weer bekomen van de ergste emotie. Rob is vandaag toch niet zo lekker. Al tijdens het spelen met Winneke was hij een beetje chagrijnig. Gelukkig kon opa Pieter even later nog een lach op zijn gezicht krijgen, maar na een uur viel Rob in slaap.
Zijn infuus zat ook al de hele dag niet lekker en omdat zijn hand wel erg veel pijn deed werd er besloten om een nieuw infuus te geven. Helaas moest dat net gebeuren toen Rob nog zo lekker lag te slapen, maar ja. De kinderarts deed 2 pogingen maar ze zag al snel in dat het niet ging werken en dus besloot ze om de anaestesist te bellen. We konden al snel naar de vercouverkamer. Daar ging de anaestesist een poging wagen, maar ook zij faalde na 2 pogingen. Er werd iemand bij gehaald die met een echo apparaat aan de slag ging en zelfs toen lukte het niet meteen. De tweede poging was pas raak. Het heeft wat geschreeuw en tranen gekost, maar toen Rob eindelijk bloed uit het buisje zag komen verscheen er een grote glimlach en kreeg mama een dikke kus.
Nu is Rob lekker al zijn agressie op de WII aan het botvieren. Lekker aan het boksen en tennisen. Vanavond zijn papa, Stan en ome Jeroen ook geweest. Rob kreeg heel lief een cadeautje van Ellen Stevens (thanks!!) en heeft ook een kaart gekregen van juf Truus. Echt geweldig want het helpt je echt in deze moeilijke tijd. Ook wil ik Peggy en Esther bedanken voor de lieve comments en Marielouise en Natasja voor de lieve SMSjes. Het helpt echt om even een opbeurend woordje te krijgen. Ilse bedankt voor het poetsen, tante Joke voor het strijken.(ook mijn zus en broer bedankt voor het bellen) Sharon voor de mailtjes. Ach ik zal wel weer iemand vergeten, dus bij deze dank je... Het was echt een moeilijke dag vandaag, maar we zijn er weer doorheen gekomen. 1 januari komt John gewoon hier een dag zitten zodat ik thuis nog even wat op kan werken, bedden wassen en spullen kan pakken voor Rotterdam. Leuke nieuwjaarsdag. Voor morgen:
IEDEREEN EEN FIJNE JAARWISSELING EN KOOP DE OLIEBOLLEN BIJ ONZE BAKKERIJ!!! (hihihi)
Oh ja ik las bij iemand anders op de blog dat je een instelling moet veranderen om iedereen te kunnen laten reageren ook anoniem, dus bij deze is dit mij ook gelukt.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat een tegenvaller...
Natuurlijk doe je wat het beste is voor Rob, maar wat hadden we jullie een paar dagen thuis gegund..
Wij wensen jullie ontzettend veel sterkte, allemaal!!

Dikke knuffel van ons

esther de rijke zei

SH....!!! Wat een vervelend bericht!!! Ik kan me helemaal voorstellen wat er allemaal door je hoofd flitste!! En die bedden... dat kan vast wel iemand van je overnemen. Fijn he, dat ik je ook nog wat leren (ik was gaan zoeken omdat ik het ook iemand anders zag doen). Toch wens ik jullie een bijzondere start voor 2011! En Florien is een echte concurent voor jullie want ze heeft zelf (met mij op de achtergrond) oliebollen gebakken.
Maak er iets van In het Radboud en toi toi toi voor Rotterdam. We houden je blog in de gaten.. en ik zal mijn blog ook weer aanvullen; heb je wat te doen.

Liefs en een hele dikke knuffel voor Rob... wqat is het toch een kanjer!!
Esther en co

Elvira zei

Zo 'even' 4 dagen bijgelezen... tsjonge er zitten hier tranen en ik moet echt even slikken. Wat een beroerde dagen, en wat is Rob weer een Sterke jongen geweest. Pfff die dagen die je weer moet inleveren en verdeeld op te trekken. Jullie zullen je wel uit elkaar gerukt voelen. We hebben hier een hele brigade achter jullie staan die voor Rob gaan bidden. Je bent echt een HERO Gitte, hoe je voor je lieverd opkomt en zo vol liefde voor hem zorgt, ja logisch zou je zeggen, maar ik vind het echt heel super KNAP...Veel kracht gewenst voor Rob en jou en jullie allemaal! Liefs Elvira

Anoniem zei

Heel veel sterkte met Rob. het valt allemaal niet mee.
Ik lees altijd trouw jullie weblog.

Groetjes Yvonne Schouten( moeder van Jelle)