De afgelopen dagen ging het op en af. Dindsdag overdag ging het nog wel, maar in de loop van de middag liep de temperatuur weer op. Woensdag was het gelukkig geen koorts mee maar wel verhoging. Dinsdags had ik alsnog naar het Radboud gebeld en een verpleegkundige vertelde mij dat de kinderarts vandaag of uiterlijk morgen zou bellen.
Maar toen ik woensdag om 18 uur nog geen telefoon had gehad, besloot ik een mail te sturen, met daarin geschreven dat ik niet zo heel blij was hoe het nu ging en dat ik toch best wel ongerust was. Om 21.30 belde Dr. Draaisma mij op. Ik vertelde dat ik gewoon niet begreep waar steeds die koorts en verhoging bij Rob door kwam. Hij ziet bleek en is regelmatig echt niet lekker. Er moet toch iets zijn??? Dr. Draaisma had gelukkig heel veel begrip en zei dat Rob morgen echt moest langskomen.
Dus vandaag maar weer naar het Radboud na eerst een griepprik gehaald te hebben. Rob krijgt die nu zeker, want de griep kan hij er nu even niet bijhebben.
Om 11.30 waren we in Nijmegen. Eerst kwam er natuurlijk weer een co-assistent. De zoveelste die we zien. Maar ja.
Toen ze Rob onderzocht had, ging ze overleggen met Dr. Draaisma. Ik ben echt blij dat hij nu de behandeling overneemt want Dr. Draaisma is een hele goede kinderarts.
Hij besloot dat er toch bloed geprikt moest worden en urine afgenomen. Als de uitslagen bekend waren gingen we alles nog bespreken. Dus maar even koffie en een broodje. We kwamen Masja Liesbeth en Judith nog tegen dus het was best gezellig even. En last but not least, daar waren Gigi en Sousa de cliniclowns. Ja en Gigi is wel een hele oude bekende van ons en wederom wist ze bij Rob en mij de lachers op haar hand te krijgen.
Daarna was het weer tijd voor serieuzere zaken.
De CHP's waren toch weer verhoogd, maar de urine was schoon. Verder zijn de decubituswond en zijn wond op de teen een punt van aandacht, maar niet de reden van de koorts. Dr. Draaisma besloot om toch weer antibiotica voor te schrijven en nadat de kuur is afgelopen, krijgt Rob een onderhoudsdossering.
Het is allemaal niet zeker dat het helpt, maar we hebben redenen om het niet te doen en redenen om het wel te doen. Dan gaan we er maar voor.
Het is nu ook wachten op 10 november. Dan krijgen we van René Wijnen te horen wat we verder gaan doen. Ik sta steeds meer achter het standpunt van het nog 1 maal proberen, zeker nadat ik in het ziekenhuis Roxanne Rassouli had gesproken. Zij gaf wel geen advies, maar liet wel blijken dat mijn theorie best kon kloppen.
Dus wachten. Net als op de uitspraak van de verzekering, want die is ook weer een week opgeschort.. grom...
Nog wel iets leuks. Rob is gister voor het eerst bij een klasgenootje wezen spelen. Echt leuk. Hij heeft voor het eerst gespeeld bij Mathijs en erg genoten!
1 opmerking:
Was je ook in het ziekenhuis?? Ik was een scholing aan het geven aan jullie "vaste" verpleegkundigen (Vuurtoren). We hebben het nog over jullie gehad.
Wij komen met Faya ook bij Dr Draaisma, een erg fijne arts. Naar mijn gevoel neemt hij je altijd serieus en geeft hij niet zomaar op. Nu afwachten of die ab aan gaat slaan..
We denken aan jullie.
Liefs Peggie
Een reactie posten