Zo blij we gister nog waren zo'n domper was vandaag. Vanmiddag belde de revalidatiearts op dat Rob zo snel mogelijk met zijn benen in het gips moet. Rob verdraait bij het zitten continu zijn knieen. Deze zijn dus instabiel aan het worden. Ook de endorotatie van zijn onderbenen neemt toe. Hij kan ze al 180 graden omdraaien. Dat is dus echt niet goed. En dus gaan ze (na overleg te hebben gepleegd met revalidatiearts en orthopaed in Nijmegen) zijn benen gipsen. Dit gebeurt dinsdag.
Ook was zijn urine weer niet goed. Weer een of andere bacterie erin. Nou maar hopen dat de antibiotica heeft geholpen. Dit zijn dus even weer wat tegenvallers. Even slikken dus.
Vanavond nog met de kinderen naar opa Jan wezen kijken. 3 mooie tekeningen werden er aan opa gegeven. De kinderen zeiden heel lief Dag lieve opa Jan. En Gijs: " Bedankt voor het leven".
Best ontroerend allemaal.
Oma Toi werd getroost door Stan en Myrne. En dat is echt lief om te zien. En Rob... Die besloot maar om heel duidelijk OMA te zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten