woensdag 12 september 2012

12/09 Kinderfeest Wiese en morgen beslissen

Na afgelopen woensdag is bij mij de twijfel toegeslagen, want wat is nu wijsheid en wat niet. Zou er een mogelijkheid zijn om de blaasaugmentatie tegelijk te doen en als het tegelijk kan is het dan niet te veel? Is het überhaupt echt mogelijk of treffen ze staks tijdens OK iets aan waardoor het toch niet kan. Tenslotte is zijn buik al vele malen helemaal open geweest. Sowieso is donderdag zowat langs me heen gegleden. Maar aan het werk geslagen en de zorg ging door. Donderdag nacht heb je dan zo'n droom waarin blijkt dat je de verkeerde keuze hebt gemaakt. En echt de verkeerde keuze. Maar wat dan ook blijkt is dat iedereen boos op je is, dat ik als moeder die keuze heb gemaakt. Tja en dan probeer nog maar te slapen. Rob had vrijdag wel een hele goede dag. Soms ineens gaat het lekker en dan denk je ook van laat alles maar zoals het is. Lotte kwam mij helpen in huis en ze beloofde Rob dat hij die avond met haar mee mocht naar haar thuis.
en dat werd een klein feestje voor hem. Omdat de andere kinderen daar al eens geweest waren, gunden ze hem dit van harte. Wat zijn het toch schatten. Het was supermooi weer en Rob had echt genoten. Paardrijden vindt hij gewoon geweldig!! Daar kan hij zo van genieten. TJa en met Lotte samen nog wel, dan kan zijn dag niet meer stuk!! Ik had ook nog een uroloog op twitter gevraagd wat de voor en nadelen waren van een aanleg van een ileostoma tegelijk met een blaasaugmentatie. En ik kreeg heel fijn antwoord waar ik ook echt iets mee kon. Helaas kwam de droom weer terug en het is echt een zenuwen beslissing hoewel het gesprek nog moet plaatsvinden. Zaterdag was een mooie dag met voetbal en Luuk en Gijs wonnen beide (Luuk 8-1 en Gijs 5-7) Stan is helaas nog geblesseerd. Ik liep met Rob even naar Rooi maar tot onze grote ergenis is er nergens geen suikervrij ijsjes te krijgen. Zondag waren John en ik 17 jaar getrouwd. En aangezien het heel lang geleden was gingen we met zijn allen uiteten. En omdat Manouk ook meeging gingen we met 2 auto's naar vd Valk in Nuland. We hadden helaas 2 tafels, maar het eten was fantastisch!! Het werd een rustige dag. Maandag en dinsdag waren dagen van doorkomen. Genoeg te doen en proberen de gedachte te verzetten. Met Rob ging het ondertussen eigenlijk goed en dan slaat de twijfel nog meer toe. Jee wat kan een mens gaan twijfelen over alles. Maar woensdag snap je dan weer waarom. Rob had heel veel pijn en we hadden het kinderfeest van Wiese
Rob maar wat extra tramadol en om half 2 kwamen de meiden binnen. Ook Luna van mijn zus en Jip van mijn broer kwamen helemaal uit Dinther en 4 meisjes uit haar klas. Een prachtig gezicht 7 van die meiden!! Eerst maar drinken en cadeautjes uitpakken en daarna in de auto naar het Boerenbond museum in Gemert. Gijs, Luuk en Rob gingen mee en Oma reed ook mee want zij komt daar regelmatig om ons oud brood weg te brengen voor de beestjes. Het was echt een hele leuke middag. Even spelen met wat oude speeltoestellen. Een nepkoe melken, en een oude kleine bakkerij bekijken. Maar het mooiste kwam erna. Heel veel beesten aaien, en konijnen en cavias vasthouden en met als hoogtepunt de beesten voederen. Ze mochten brood geven aan de geiten, ezels eenden, konijnen en nog veel meer. De kinderen genoten echt volop.
Ook nog met een treintje mee, en dat was natuurlijk genieten. Toch wel een verschil een kinderfeest met meiden of jongens. Daarna gingen we nog een pannekoek eten en als slot mocht ieder kind in een echte snoepwinkel voor 50 cent snoep uitzoeken. De meiden wilde nog niet naar huis, maar het was inmiddels 17 uur. Een geslaagd kinderfeest!! Nu op naar morgen. Een gesprek met Ivo de Blaauw en de urologen. Kijken of de operatie toch tegelijk kan plaatsvinden en kijken of de chirurg sowieso het ileostoma gaat aanleggen en niet dat er weer een andere optie wordt geopperd want daar ga ik alleen mee accoord als ik denk dat het het ei van Columbus is, want te vaak heb ik bij twijfel nog gelijk gehad. Op naar morgen.

1 opmerking:

Ans zei

Je kent me niet, maar lees regelmatig je blog. Respect voor jou en je gezin. Hoe je je aandacht verdeelt tussen zorg voor Rob, de andere kinderen en de zaak.
Hoop dat de beslissing morgen duidelijk wordt en dat ROb binnenkort minder pijn krijgt.

Ans