woensdag 11 oktober 2006

11-10 een lange spinapoli dag

Vandaag moesten we vroeg op weg naar Nijmegen. Om 10.30 was Rob aan de beurt voor een foto van zijn bekken. Daarna stond om 12.00 uur en echo nieren/blaas op het programma.De foto ging makkelijk. Maar voor de echo moest mama wat liedjes zingen, maar het ging goed.
Om half 2 stond de spina poli voor de deur. Daar gingen we weer.
Eerst wegen en meten 10675 gram en 74 centimeter. De fysiotherapeute volgde erna. Zij was zeer verbaasd over de snelheid waarmee Rob zich heeft ontwikkeld. Hij doet het geweldig. Maar dat hoefde ze ons niet te vertellen. Wij weten echt wel dat Rob een kanjer is!
Neuroloog dr. Sie kwam vervolgens. Ze deed wat neurologische testjes en vond Rob een heel mooi kind. Kijk en dat wisten we natuurlijk ook al. hahaha. Verder ontwikkeld hij zich zoals verwacht. Wel snel, maar hij doet het prima.
De uroloog dr. Steffens kwam vervolgens het kamertje binnen. De echo was goed. Alleen baart de steeds terugkerende blaasontstekingen hem zorgen. Hij begrijpt ook niet goed hoe dat kan. Natuurlijk is een spinakind daar veel gevoeliger voor, maar een direct verklaring heeft hij er niet voor. Voorlopig een half jaar lang antibiotica. Dat is niet echt prettig. Maar ja.
Vervolgens de nurse practiser (of zoiets). Gerard wil dat zijn ontlasting wat regelmatiger komt. De komende 2 weken dus elke dag een klysma en daarna langzaam afbouwen. Oeps weer een tegenvaller.
De orthopaed kwam ook nog ff langs, maar niet gezellig. De heupen waren nog niet goed, tenminste rechts nog steeds niet. Links kon hij niet goed meten, want de drain lag net voor de kom van de heup. Maar als hij schatte was die nog redelijk ver van huis. Het was niet veel beter geworden. Dat was slikken. In iedergeval nog 3 maanden dag en nacht spreidbroek. Die onderbenen baarde hem nu ook zorgen. De endorotatie was inderdaad flink toegenomen. Die gips vond hij prima. Over 3 maanden terug voor foto's.
Daarna kwam Dr. Sie de MRI van net na de geboorte ons nog laten zien. Helaas was die niet van goede kwaliteit.
De revalidatiearts sloot de dag. Zij wil ook iets voor Rob dat hij zich voort kan bewegen op een andere manier. Dus op zoek. De band voor zijn benen komt over 2 weken. Ook kwam de orthopaed nog evenlangs samen met een andere orthopaed voor zijn onderbenen.
We horen hier snel van, want er komt overleg.
Een vreemde dag dus. Met wat tegenslagen. En ook Rob vond het wel welletjes. Morgen weer terug voor een CT scan.
Ach houdt een mens bezig.

Geen opmerkingen: