Om 8 uur in de ochtend gingen we maar weer op weg naar Nijmegen voor een dagopname i.v.m. de nierscan. Rob werd voor 1 dag weer opgenomen op de afdeling kinderneurologie en dus zagen we weer allemaal bekende verpleegkundige. Dat was best gezellig. Ze bekeken ons manneke goed en zagen ook dat Rob al een aardig bol toetje heeft gekregen. En dat is nog een understatement. Om 10 uur moest ik Rob nog even voeden en daarna kreeg hij een infuus. Dat valt nog niet mee bij zo'n klein manneke. En zeker niet omdat door het babyvet de aders haast niet zichtbaar zijn. In zijn beentjes mogen ze niet prikken. Maar na even gewacht en gewreven te hebben, was er eindelijk een adertje zichtbaar. En het blijft zielig dat geprik.....
Daarna lipen we met kinderwagen en infuus door de lange gangen naar nucliaregeneeskunde.
Rob werd weer in een vacuummatje gelegd, zodat hij iets minder kon bewegen. Maar aangezien Rob altijd rond deze tijd heerlijk wakker is... Dus maar iets gegeven om rustig te worden. Er werd radioactief spul in zijn lijfke gespoten en het onderzoek naar zijn nierfunctie begon.
Ze kijken dan of de urine niet terug loopt van zijn blaas naar de nieren. Een half uur heeft dat geduurd.
Terug op de afdeling kwam de neuroloog en de afdelingsarts nog even langs. Op de vorig echo was goed te zien geweest dat het hersenvocht niet verder is afgenomen, maar ook niet is toegenomen. Het is niet accuut allemaal, maar ook niet goed. Wat we er precies mee aanmoeten weten we eigenlijk niet allemaal. Alles is dus zeer onzeker allemaal. 10 November moeten we terug en dan krijgt Rob weer echo en gaan we de volgende stap bespreken. Een puntje van zorg dus.
Maar Rob blijft het verder goed doen. Hij schenkt je af en toe een lieve lach en dan is je dag weer goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten