De spanning stijgt. Dadelijk om 11 uur een echo van zijn hoofd.Dan wordt bepaald of Rob naar huis mag. Terwijl iedereen van het beste uitgaat, heb ik er een hard hoofd in en dat terwijl ik normaal gesproken van het beste uitga. Maar ik heb nu geleerd door Rob om jezelf op het ergste voor te bereiden, dan kan het alleen maar meevallen. En dan is elke meevaller ook feest! at we de komende tijd vaak in Nijmegen moeten zijn blijkt wel uit het volgende rijtje. 2-11 MAG 3 SCAN, 10-11 neurloog, 21-11 neurochirurg, 30-11 spinapoli, 11-11 ik nacontrole. En dan moeten we afspraak maken voor UDO onderzoek gevolgd afspraak bij uroloog. Tussendoor afspraak maken fysio, maar die komt thuis. Dus het is nogal wat. Maar ja.....
JOEPIE WE MOGEN NAAR HUIS!!!!!!!!!!!!!! De neuroloog was net hier! Hij was niet ontevreden, maar ook niet super tevreden. Maar we mogen toch naar huis. Wel nog een extra echo moeten afspreken op 24 oktobber. Ach we rijden wel!!!. Ik ga lekker inpakken en wachten op John en de kinderen. Als ik thuis ben kan ik eindelijk een foto plaatsen, maar wanneer.. Dan zien jullie eindelijk ons menneke!
Afdeling Q2c is werkelijk een fantastische afdeling. Deskundig, zeer goede zorg, alert en vol genegenheid hebben ze voor Rob gezorgd. Niets was teveel.Ook voor mij waren ze geweldig! Altijd vol uitleg en een luisterend oor. Zelfs het eten werd verzorgd! Ook de behandelende artsen waren geweldig. Ook zij hadden alle tijd en toonde begrip bij de vele tranen, die hier gevloeid hebben. IEDEREEN BEDANKT!!!
Zo dit was een echt ziekenhuis verhaal. Het was en zware tijd. Zeker zo kort na de bevalling. Maar met Rob komt het goed. Daar zorgen wij allemaal voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten