En dan is het gelukt. Rob zit inmiddels ruim 2 weken op
school. Niemand heeft namelijk enig idee na deze operatie, hoe de gesteldheid
van Rob zich zal gaan ontwikkelen. Rob heeft nu al veel meer energie dan voor
de operatie en we hopen allemaal dat Rob weer snel hele dagen naar school kan.
Dus op die basis konden ze hem nu niet meer afwijzen en was de school bereid
hem aan te nemen.
Wel was de brief nog een beetje een trap na. Vreselijk. Je
begrijpt dan ook niet wat voor beeld zo´n aannamecommissie heeft van een moeder
die op school de zorg doet. Maar goed, het is nu eenmaal niet anders en we
moeten ons nu gaan richten op de school. Dat Rob er zal gaan slagen.
Een paar gesprekken geven iig een hoopvol beeld. Wel moet en
nu snel een intern begeleider aangesteld gaan worden anders gaat het niet goed
komen. Rob heeft bv al moeite met schrijven, en dat moet nu te veel. We moeten
snel een laptop aanschaffen. Deze hebben ze op school, maar is niet handig als
thuis ook gewerkt moet gaan worden op deze laptop. Wachten op het UWV kunnen we
niet, en de vorige laptop die het UWV heeft verschaft, was een complete ramp.
Deze heeft nooit goed gewerkt. Niemand kreeg dat ding goed. Dan maar weer zelf
in de buidel tasten.
Elke dag breng ik Rob naar school en ga tussendoor op en
neer voor zorg. Dan blijf ik wel 2 uur op school. Ook gewoon omdat dat medisch gezien
veiliger is. Rob vindt het allemaal wel goed Hij heeft contact met klasgenoten
en vindt het leuk op school. Alleen dat huiswerk he.. ja net een puber .
Het zijn zo drukke dagen. Ook omdat Wiese nu 20 uur in de
week traint, en dus rijd ik heel wat af. Naar schijndel en naar Den Bosch.
Tussendoor de vele zorg en nog 4 uur in de week lesgeven in st Oedenrode op
zaterdag en zondag.
Myrne is inmiddels begonnen op de ALO en heeft het super
naar haar zin. Ook Gijs is op zijn nieuwe school in Boxtel begonnen. Hij
studeert tuin- en landschapsinrichting en vindt het tot nu toe geweldig
Het eerste 10 minuten gesprek bij Luuk zit er ook op en het
was fijn om te horen dat Luuk zo’n onzettend sociaal mannetje is. Wel moet hij
iets harder gaan werken aan zijn schoolwerk. Maar ik heb het idee dat het nu
wel goedkomt.
Rob doet het medisch gezien naar omstandigheden goed. Zijn echo
laatst op de poli zag er goed uit. Wel hadden we weer een invaller en dan merk
je weer dat zorgen die je hebt worden weggewoven en dan weet je ook, dat je
gewoon niks meer kunt met invallers. Want alle zorgen die ik ooit heb gehad,
zijn altijd gegrond gebleken. Het voelde dus weer alsof we gewoon voor niks
naar nIjmegen gereden waren. En dan zegt
de arts dat je een afspraak heb over 8 weken en dan worden dat doodleuk 12
weken. Nou ik kan je zeggen dat ik zo boos word om dit soort zaken. Een kind
dat bijna dood geweest was, wordt nu weer als een normale patient behandeld,
met niet meer dan een zweetsokken syndroom. Ik heb de puf niet eens om te
bellen om die afspraak te verzetten.
Dat achterlijke systeem in nederland heeft mijn kind al zo ziek
gemaakt en het gaat gewoon door. Alleen bij je eigen artsen lopen dit soort
zaken goed. Ik ben er echt klaar mee. Net als de politiek . Ze laten het je maar uitzoeken. Oh en belangenverenigingen
van pgb mogen van mij ook de pot op. Subsidie krijgen ze genoeg en daarom heeft
Den Haag gewoon te veel invloed.
En dan moeten we nog steeds die herindicatie. Het lukt nog
niet om een indiceerder te vinden en eerlijk gezegd heb ik er ook zo vreselijk
weinig tijd voor.. En voor wat? Er is qua zorg niet veel veranderd. Alleen maar
meer. En Rob gaat niet beter worden. Waarom die tijdverspilling. Ik mag toch
niet meer dan 40 uur werken volgens VGZ, dus waarom zou je al die moeite doen.
Maar ja. Bureaucratie he. Die gaat door. Ik vind dit echt
zonde van mijn energie. Energie die ik veel beter kan gebruiken aan mijn
fantastische gezin. Daar waar ik enorm trots op ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten