Vijf januari even naar Radboud op en neer voor een duplex onderzoek (echo en dopler van de halsvaten) Gelukkig alles goed.
Helaas ging het 10/1 ook weer goed fout. Ineens weer koorts. Maar omdat het tegen de avond was kondern we nog zo weinig. Dan maar de nacht in met paracetamol IV en regelmatig controles. Maandag maar urine weg brengen en verder afwachten. Helaas ging in de middag de koorts plots omhoog naar boven de 40. Ik besloot om het CRP te prikken. 28 . Dus maar weer bellen naar Nijmegen. Rob had koorts maar verder waren de parameters goed. De ka besloot dat we met augmentin moesten starten. Een bloedkweek was nog niet nodig omdat eigenlijk veel symptomen wezen op een urineweginfectie, hoewel de lijnscepsis ook in mijn achterhoofd zat.
In de nacht was het drama. Hoge koorts en enorme rugpijn. Dat wees toch echt op een uwi. Dinsdagochtend was de koorts wat afgenomen en Rob leek weer wat beter. De kinderen naar school en na 2 nachten van erg weinig slapen is koffie een goede vriend. De antibiotica lijkt wel aan te slaan.
Helaas was het in de middag ineens goed mis. Binnen een half uur van 38 naar 40.2 . Een kind helemaal verkrampt en trillen. Een kind dat het zo koud heeft dat je er maar gewoon bovenop moet gaan liggen. Pijn had hij overal . En zo lag ik een half uur terwijl de paracetamol inliep. Samen probeerde we zo ook zijn ademhaling onder controle te krijgen om zo de pijn te doen af laten nemen.
Arme Rob. Zo zo ziek.
De koorts die bleef tot diep in de nacht. Gelukkig werd het tegen de ochtend weer beter. De rest van de woensdag was de koorts weg. De urinekweek bleek negatief. Dat was echt vreemd gezien het ziektebeeld. Pijn in de rug, bloed in urine. Eerlijk gezegd heb ik echt sterk mijn twijfels over de uitslag. Want het hele beloop past bij de faecalis. Zo'n opvlammende bacterie. Dan weer even koortsvrij en ineens weer hoge koorts. En de augmentin die aanslaat.
En zo verliep de woensdag dus weer wat rustiger. Het ergste weer voorbij en duimen dat de koorts wegblijft.Donderdagochtend maar weer 2 uur naar school. Ondanks wat pijn in de rug, want die blijft. En ondertussen mailen met de ka over het te voeren beleid. 10 dagen augmentin.
De kamer van Rob is inmiddels af. Dankzij vrienden van Rob was er budget om de kamer in te richten en na een hele speurtocht op internet en een heel lief bedrijf dat meedacht, is er nu ook eindelijk een medicijnkar. Wat werkt dat heerlijk! Alle spulletjes snel te pakken. Ja het lijkt nu echt een miniziekenhuis, maar wel de mooiste van heel Nederland. Met de fc Barcelona kleuren. En de fc Barcelona gordijnen. Daar waar die lieve Simone zo trots op was. Zo erg dat ze dit niet meer mag zien. Wat zou ze trots zijn geweest op het resultaat. Nu nog een goal. Want de keepersdroom van Rob gaat door. En gelukkig is er nog budget voor. Zodat Rob in de zomer op het gras kan gaan keepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten