Rob had niet veel zin zei hij. Allicht, want hij wist ook dat er vandaag ook echt bloedgeprikt moest gaan worden. Maar daar zijn we al de hele week mee bezig geweest. Gewoon een goede voorbereiding en ik wis dat dr. Draaisma zelf zou gaan prikken dus dat gaf Rob al heel veel vertrouwen.
Aangekomen in Nijmegen had hij toch weinig zin. Sommige verpleegkundige probeerde nog een "boks" te scoren, maar als Rob niet wil, dan kun je hem toch beter met rust laten. Jos kwam weer zoals altijd keurig op tijd en Rob ging hem achterna racen. Het was grappig om te zien hoe een arts zo meerende met hem. Een leuk spelletje. Dan kun je merken dat Rob gewoon heel veel vertrouwen heeft in deze kinderarts. En dan scheelt een hoop boze en chagrijnige buien.
Draaisma vroeg hoe het ging en zoals altijd antwoordde Rob met : "Goed." "Nog ziek geweest?" "Nee."
Daar moet je toch om lachen en daarna vertelde ik maar wat er afgelopen tijd weer is geweest. De urineweginfectie met toch weer twee dagen van redelijk ziek zijn. Koorts en spugen. Ik gaf ook aan dat het advies om te stoppen met onderhoud, niet goed voelde. Gek genoeg kon de kinderarts zich daar helemaal mee vinden. De infectiologen hebben dit advies gegeven. Maar de infectiologen hebben er eigenlijk er te vaak naast gezeten. En dat was ook bekend. Harde argumenten om het niet te doen waren er niet en argumenten om door te gaan eigenlijk weer wel, want als we hiermee 1 of 2 infecties konden voorkomen dan is het al veel, gezien het aantal infecties die Rob de laatste jaren gehad heeft.
We zitten met de urineweginfecties in een vicieuze cirkel, de candida albicans veroorzaakt een infectie en de infectie eindigt steevast in de candida albicans. Vlak voor OK zal dit toch echt aangepakt moeten worden.. Nu eerst de bloedafname en urinekweek en dan weer beleid maken.
Gelukkig heeft alle voorbereiding zijn vruchten afgeworpen. Rob liet zich prima prikken door Jos.
En zo is het eigenlijk met alles. Voorbereiden kost heel veel tijd, maar dan lukt heel veel. Veiligheid en zekerheid.
Daarna kostte het me wel weer een hamburger van de mac Donalds. Maar een trotse mama omdat Rob het zo goed had gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten