Terwijl Nederland opnieuw gebukt gaat onder een hittegolf, ging ik samen met Rob en Myrne in een koele auto opweg naar Nijmegen. Het was dan ook nog maar 8 uur in de morgen, dus was het nog redelijk koel. Om half 10 werd Rob eerst gewogen. En doordat Rob alleen nog maar borstvoeding wil, is hij deze keer niet aangekomen. Maar Rob ziet er nog steeds stevig uit.
Wat later kwam Neuroloog Sie binnen. Ze lachte om Rob's stralende glimlach die hij nog steeds voor iedereen over heeft. Er werden wat vraagjes van mijn kant beantwoord. Wel had ze nog nooit meegemaakt, dat een kind steeds zijn voetjes kapot bijt. Misschien toch maar er iets vies erop gaan smeren.
Zijn eetgedrag moet snel aangepakt worden. En als Blixembosch niet snel reageert, moet ik haar snel bellen, want dan schakelt ze met spoed een logopedist in. De verdere verzorging moet ik gewoon doorgaan. Zijn heupen zijn nog steeds prioriteit nummer 1. Zijn kracht in zijn benen zijn nog steeds aanwezig, maar niet super. Zijn strekspieren in zijn benen werken nog goed. Dus is de afspraak bij orthopeed over 2 weken het belangrijkst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten