Rond 10 uur werden we vandaag op revalidatiecenrum Blixembosch in Eindhoven verwacht. Een beetje buikpijn had ik toch wel, want het wordt wel confronterend zo. Natuurlijk ben je ook weer blij dat onze Rob alle mogelijkheden krijgt om zich zo goed mogelijk te ontwikkelen, maar de feiten liggen nu daar.
Het gesprek met dr. Arts (leuke naam) begon. Natuurlijk weer allerlei vragen. Daarna mocht Rob zijn kunsten vertonen. En dan denk je nou hebben ze iets voor hem dat hij goed kan zitten en dat we hem makkelijker kunnen vervoeren. Maar nee hoor. Ze gaan nu pas de procedure starten!!!! Nou dat was even een klap. Misschien is Rob over 6 weken aan de beurt. Maar daar heb je nou niks aan!! Rob wil nu vooruit. Hij ontwikkeld zich razendsnel. Maar zeggen ze dan, een ander kind zit ook pas bij 9 maanden. Maar Rob is geen ander kind! ROB IS ROB. Hij kan al zitten, maar soms valt hij voorover. We zitten nu met het probleem dat zijn voeten door de spreidbroek naar buiten steken in de buggy, en in de wandelwagen past hij al helemaal niet.
Ze erkennen dan dat dat gevaarlijk is, maar doen ondertussen nog niks. Toen we vertelde dat we over 5 weken op vakantie gingen en de andere kinderen ook heel snel in hun ontwikkeling waren, zou ze kijken of ze de procedure kon versnellen.
Zo dit was echt een tegenvaller. Dachten we ons manneke blij te kunnen maken met allerlei dingen, duurt het nog even. Dus gaan we maar door met huis, tuin en keuken middelen om hem toch zo goed mogelijk te stimuleren.
En maar afwachten. 29 mei moeten we naar het Catharina en 30 mei weer naar Nijmegen voor onderzoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten