Om 7.45 werd er weer vertrokken naar Nijmegen voor een CT scan. Deze keer gingen Rob en ik alleen. We moesten ons optijd melden, omdat ruim voor de scan nog 1 keer gevoed mocht worden. Dit i.v.m. sedatie, ofwel Rob kreeg een vloeistof rectaal ingespoten om te slapen.
Dus zo gezegd zogedaan. Om half 10 melde we ons bij de dagbehandeling. Rob werd nagekeken en goedgekeurd. Wederom had hij voor iedereen een glimlach over en dus werd hij weer van alle kanten bewonderd. Nog snel even voeden.
Om half 12 sliep Rob eindelijk, was het tijd voor de sedatie. Hij sliep nog even, maar op weg naar CT werd hij al even wakker en toen zijn shirt ui tmoest, waren zijn doppen wagenwijd open. Gelukkig bleef hij in zo'n vacuummatje wel goed stilliggen. Het duurde al met al dan ook maar 2 minuten. Maar terug op de kamer raakt Rob helemaal overstuur. Hij wilde wel slapen, maar waarschijnlijk voelde het middel voor hem heel eng in zijn hoofd en raakte hij helemaal overstuur. Na een kwatier van onrust werd Rob rustiger.
Het was dus een tegenreactie op het middel. I.p.v. rustig werd hij juist onrustig. Best zielig even. Die oogjes die wagenwijd rondkeken in paniek.
Maar even later begon hij weer te kletsen en te schateren. Daar was Rob weer. Nog lekker voeden, en toen sliep hij wel. Vlug naar huis. Maandag uitslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten