Het lijkt ook gewoon of het ook maar even goed kan gaan. Vrijdagochtend zat er weer bloed bij de urine. Ik bracht Rob en de andere naar school en stuurde de kinderarts een mail.
Ik kreeg als antwoord dat hij toch een kweek wilde en wel vandaag. Dus was het hopen dat de koerier nog niet bij de huisarts was geweest, want het was inmiddels 10.45. Gelukkig was dat niet het geval, dus snel bij huisarts een setje ophalen, hup naar school en weer terug naar huisarts. Wel de nadrukkelijke vermelding of ze de uitslag zo spoedig mogelijk wilde doorgeven aan Nijmegen. De urine wordt altijd op kweek gezet in Den Bosch.
Maar helaas, het was toch weer foute boel. Zaterdagochtend werd Rob al koortsig en al heel snel steeg zijn temp naar boven de 40 ondanks paracetamol. Inmiddels was het avond en had de arts al gemaild. De nacht verliep met ijlen en echt enorm ziek zijn. Zondagochtend leek het even stabiel. Ik ging dus met de meiden toch even ouder en kind turnen. Tenslotte gaat dat ook allemaal door en even lekker weer een keer zelf turnen is ook heel leuk. Maar thuis gekomen zag ik wel dat het echt mis was. Ik kreeg inmiddels antwoord op mijn mail om te starten met augmentin. Rob begon ook te braken, maar helaas hielp de ondansetron voor geen meter. Ook de maaghevel hielp niet.
Ik besloot om te gaan bellen, want Rob was echt heel heel erg ziek en zijn bloeddruk zakte en hartslag was inmiddels boven de 150. De AB liep inmiddels in. Ik kreeg een kinderarts aan de lijn die wilde dat augmentin werd gestart. Ja die liep inmiddels al. Ik gaf alle waardes door en ze gaf me advies om goed vocht toe te dienen. Ook daar waren we inmiddels mee bezig. Als toestand verslechterde dan moest ik weer bellen. Ze belde ook nog met Den Bosch voor de kweek. Daar werd haar verteld dat de kweek pas zaterdag was ingediend na sluitingstijd en dus was die pas laat ingezt. Een vreemd verhaal want ik had toch echt vrijdag de urine gebracht en was de koerier net voor. Hopelijk dan maandag uitslag.
Ik zei ook nog dat ik het niet echt meer vertrouwde en als het verslechterde dat ik dan de ambulance ging bellen want Rob was heel erg ziek.
Rob was er echt beroerd aan toe, maar net toen ik op het punt stond om te bellen, klom zijn bloeddruk op en zakte zijn temp. Gelukkig de antibiotica sloeg snel aan en het vocht deed zijn werk. Wel bleef hij nog wat braken en dat was toch echt wel zielig.
Dan maar wachten.
De nacht verliep weer dramatisch door het spugen, maar de koorts ging weg en bloeddruk bleef nu stabiel.
Maandag was het wachten op de kweek. Maar helaas helemaal niks gehoord. Rob knapte wel verder op gelukkig. Dinsdagochtend was ik het zag. Nijmegen had maandag ook niet teruggebeld ondanks dat ze dat had gezegd. Je hebt echt met een heel ziek kind gezeten en die uitslag van de kweek was voor mij een cruciaal punt.
Dus Den Bosch maar zelf bellen. Daar kreeg ik weer een heel ander verhaal te horen. Jawel de urine was keurig vrijdag middag ingeleverd, maar ze hadden niet door dat het zoveel haast had gehad. Nee joh, die kinderarts heeft vast gebeld om ze een fijn weekend te wensen! Ja ik was heel kwaad, maar ik hield me keurig in. De huisarts had niet voor niks alle mailadressen op de lijst gezet. En nu is er een kind zo ziek geweest terwijl we zondag al gewoon de uitslag hadden kunnen hebben.
En natuurlijk mochten ze weer niks tegen mij zeggen , maar ze gingen Nijmegen zsm bellen. Ik gaf ze de opdracht om dat toch echt meteen te doen.
Daarna was het wachten op telefoon uit Nijmegen. Maar die kwam maar niet Na 2 uur ging ik dan maar weer zelf bellen. En jawel, ze hadden de uitslag al ruim een uur binnen. Ik zweeg maar verder. De diensdoende adviseerde mij om te switchen van AB. Tabletten. Uuuuh nou nee. Alles moet IV. Kan het dan via sonde? Na 4x kon ik duidelijk maken dat het echt IV moest. Ik gaf het bijna op. Ik stelde dan voor om ciprofloxacine te starten omdat de bacterie daar gevoelig voor was. Ze wilde nog 7,5 dagen ivm giften augmentin ervoor. Ik vroeg haar of Jos me zelf even kon bellen, want ergens vertrouwde ik dat advies niet.
Gelukkig belde Jos zelf. Inderdaad liever 10 dagen nog en hij maakte nog wat recepten in orde. Hij vroeg wel waarom we niet waren gekomen want hij hoorde wel aan mij dat Rob heel ziek was geweest. En inderdaad, dat zeg ik niet snel. Sowieso bel ik niet snel. Ja ik heb ook getwijfeld, maar net toen ik wilde bellen ging het gelukkig ineens weer beter.
En Rob ging ook beter. Woensdag kon hij met de klas weer een 2 uurtjes naar monckey town Luuk mocht mee om Rob te helpen met klimmen.
Ik mailde de kinderarts nog met het verhaal hoe het nu allemaal was gelopen en dat de dienstdoende eigenlijk niet eens gezegd had dat we snel moesten komen. Hij begreep het toen en mailde dat hij gewoon erg bezorgd was. Ook weer heel lief natuurlijk
En dan werd het donderdag. De laatste schooldag van Luuk. De musical. Ik ging met groep 5 mee naar de Kersouwe waar de musical werd uitgevoerd. En het ging al best goed. Grease in een modern jasje.
Maar in de avond ging de musical voortreffelijk. Wat mooi om die kinderen van groep 8 te zien stralen op dat podium. Het was genieten. En afsluiten met een lekker drankje. Wat een mooie avond! Echt wel. En Luuk sluit zijn lagere schooltijd zo mooi af.
Alle kinderen zijn over. Wiese had een mooi rapport en Myrne heeft het alsnog gered. Ja ik ben trots op de meiden. Gijs heeft eindelijk het leren ontdekt en gaat mooi over naar 2 vmboT. En Rob.. hij kan gewoon meedoen. Over naar groep 6. Ondanks veel ziek zijn heeft hij het weer geflikt. Trots ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten