Vandaag konden we al terecht bij de orthopaed. Het liep er gigantisch uit, maar uiteindelijk waren we dan toch aan de beurt. De ontwikkeling van zijn heupen was inderdaad zorgwekkend. De luxatie was groot en omdat Rob zijn heupen niet kon strekken was het een extra aandachtspunt. Als over 6 weken zijn heupen geen betere strekking vertonen wordt er chirurgisch ingegrepen.
Omdat Rob al vanaf de zaterdag niks deed dan spugen en terwijl we zaten te wachten ook weer besloot om papa onder te spugen, vroegen we maar meteen of de neuroloog even naar Rob kon kijken. Meteen werd er met spoed een echo van zijn hoofd aangevraagd. De schrik sloeg toch even om ons hart, omdat je er toch van uitgaat dat het een virusje is, maar dan blijkt dat het dus inderdaad iets ernstigs kan zijn. Dus na het bezoekje aan de orthopaed was het linea recta naar de echo.
Gelukkig was alles in orde. Sterker nog de ventrikel index was nog verder afgenomen. Goed nieuws dus. Daarna moesten we naar de neuroloog. Zij kwam speciaal voor Rob uit de schoolbanken naar het ziekenhuis. Super dus. Rob was neurologisch in orde, maar als het spugen en benauwd zijn de woensdag nog niet over is, moeten we naar de kinderarts.
Een bewogen dagje met een ziek kind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten