17/05 hoge koorts, alweer

Voor Rob verliep de nacht gelukkig goed. Het bed maakt wel veel herrie en daarom werd ik dus wel eens wakker. Om 5.45 was Rob wel al wakker en slapen wilde hij niet. Dus TV aan en hij bleef rustig kijken. Om 7.30 toch maar opgestaan en begonnen met Rob. Zijn temp baarde me al meteen zorgen, want ondanks dat hij rond half 7 perfalgan had gehad, gaf de thermometer al 37.9 aan. En dat is erg hoog voor Rob in de ochtend. De ochtend verliep rustig zonder bijzonderheden. Gelukkig kwam papa op visite en hij had Wiese Myrne en Kieran meegenomen. Kieran is het vriendje van Myrne. Ik liep even met die 3 naar voren en ik kocht voor mezelf een bloemetje voor op tafel. Beetje gezelligheid moet kunnen toch.. En met een soepje liepen we gezellig samen terug. Heerlijk om ze weer te zien. De plastische chirurg kwam ook al snel en had geen bijzonderheden. Toch vroeg ik voor de zekerheid wat te doen bij koorts, maar ik kreeg als antwoord dat er protocollen voor waren. Tja geen harde afspraken dus, maar dat is natuurlijk ook lastig als je Rob niet kent. Iedereen ging weer weg. En rond de klok van 14 uur kwam Susan Lammers met haar man aan en bracht een heerlijk frietje!!! TJa het is een grapje op twitter en Susan had beloofd om dat een keer te komen brengen en zo geschiedde het Het was een gezellige ontmoeting Susan bedankt! Erg bijzonder! Helaas zag ik ook wel dat Rob tijdens het bezoek steeds rustiger werd en toen ze weg waren had Rob ook echt koorts. 38.6 en al snel liep die op en bij 38.9 belde ik verpleegkundige. Helaas kon zij de temp niet goed meten maar ging gelukkig toch de arts bellen. Helaas kreeg ze hem steeds niet te pakken. Na een uur was ik het zat want ik zag Rob zieker worden. Ze vroeg mij de temp nogmaals te meten en toen die 39.7 was zei ze: nu heb ik een reden om de prof echt te bellen. Ook zij liet dus merken dat de fout gemeten temp haar in onzekerheid bracht om een arts echt te bellen. De onzekerheid die jezelf ook vaak hebt. Onvoorstelbaar en eigenlijk raar. Gelukkig stond de plastische chirurg daarna snel in de kamer. Maar de wond zag er goed uit, ondanks dat Rob toch pijn aangaf er net boven. De kinderarts van de zaal kwam in consult en keek Rob na, maar kon geen oorzaak vinden. TJa oortjes een beetje rood, maar dat verklaard geen 40 koorts. De stomawond zag er echt niet goed uit en ze ging er een kinderarts bijhalen. Ook zij twijfelde of het idd de stomawond was die ontstoken was, maar daar kan de chirurg morgen misschien beter naar kijken. Bloedafname nu en uring. Ja en idd blijkt het dan weer dat ze veel beter vorige week op de SEH al bloed hadden moeten afnemen, want die koortspieken komen nu steeds terug en dan hadden we nu wel al wat uitslagen van een kweek kunnen hebben. Nu moet alles nog gestart worden. Beetje heel erg jammer dus, maar hieruit blijkt wel, dat mijn gevoel toch weer goed zat. Maar dat ik mezelf toch weer heb laten overbluffen. Helaas stond weer niet in het EPD omschreven dat ik deze dingen zelf mocht doen en dus moesten we wachten tot iedereen tijd had en dat duurde lang. Gelukkig viel Rob wel in slaap en zo kon de verpleegkundige bloed uit zijn PAC halen. Ja en dat mag normaal niet van hem. Rob blijft helaas koorts houden ondanks paracetamol. Verder wil ik iedereen bedanken voor de lieve woorden. Het doet goed. Nu ben ik wel even moe. Hopelijk morgen meer duidelijkheid van de chirurg, want ik vrees nog steeds dat dit met het stoma te maken heeft.