donderdag 28 februari 2008

28-02 Soms zit het mee, soms...

Afgelopen maandag mochten we weer op weg naar het Radboud. Gelukkig had ik alle afspraken op 1 dag kunnen zetten dus dat scheelt weer. Rob moest eerst foto's laten maken van zijn voeten. Hij begint er al aan te wennen en onderging het allemaal gelaten. Daarna was het de beurt aan Wiese voor een bezoek bij de neuroloog. Gelukkig mochten we de medicijnen af gaan bouwen, al was ze daarover aan het twijfelen, omdat Wiese in januari nog een paar incidentjes gehad had.
Maar we gaan het toch proberen.
Een gesprek bij de ortopead stond daarna op het programma. We hadden nog zoveel vragen over de operatie aan zijn voeten. Het werd ons duidelijk wat ze precies gaan doen, al kunnen ze dat zelf ook nog niet helemaal zeggen. Ze gaan namelijk de botten van zijn enkel rechtzetten, maar als dat niet lukt, moet het sprongbeen (talus) worden verwijderd. Verder wordt de achillespees verlengt. Zijn voorvoet wordt verder met gips rechtgezet.
Ook is het moeilijk inschatten tot hoever Rob in de gips gaat. Toch waarschijnlijk heel zijn benen, omdat de gips anders afvalt, als Rob kruipt.
Als laatste was de anastesie aan de beurt. Het is heel moeilijk om in te schatten bij Rob hoe het met de pijnbestrijding moet, omdat zijn onderbenen waarschijnlijk 100% gevoelloos zijn, maar ze weten niet hoe het zit met de botpijn of dieper gelegen pijn. Wordt dus allemaal terplekke bekeken.
Met de woning schiet het ondertussen weer niet op. Ons plan wordt momenteel aangehouden bij bestemmingsplan, omdat ze niet weten hoe de situatie is!!! Na 1,5 jaar knokken weten ze niet hoe de situatie is!!! Ik heb het helemaal gehad met de gemeente. Ik hou me groot, maar ik zit er momenteel gigantisch doorheen. Dus maar weer bellen en doen, net of ik tijd genoeg heb. En de gemeente maar pronken met Nikki. Oke dat mag, maar voor de buitenkant kan alles in 1 keer supersnel geregeld worden, maar voor de rest ho maar. Wat een laffe mensen om geen beslissing te kunnen nemen. Ze zijn bang dat andere mensen zeggen dat er bij ons meer mag dan bij hun. Mijn god, het is allemaal geen luxe wat er moet gebeuren. Al die mensen die afgunstig reageren, zijn van harte uitgenodigd om 1 week mee te draaien..... en dat heb ik de gemeente verteld. De uitnodiging ligt er.

woensdag 13 februari 2008

13-02 Wederom nachtje ziekenhuis

Maar eerst wat leuks. Afgelopen zondag hadden we groot feest. Ons papa en mama waren 40 jaar getrouwd. Leuk he. Het was super gezellig! Alle kinderen vonden het fantastisch. Stan was met andere kinderen aan het kaarten. Myrne, Gijs en Luuk ontplooide zich als echte barkeepers, Rob kon lekker rondfietsen op zijn 3-wieler en Wiese sliep lekker af en toe. Ook een optreden ontbrak niet. Een zeer orgineel abc (ahum) lieten de kinderen horen, en Myrne stal de show, door een heel mooi optreden als assepoester. Het was een zeer geslaagde dag.
Maar dinsdag was het weer als vanouds. Om 2 uur melden op afdeling de vuurtoren in het Radboud. Woensdag werden er weer injecties geplaatst. Dit keer wel met ander spul. Het moet nu langzaam gaan werken en over 2 weken moet er resultaat zien. Wel moeten we zo voorzichtig mogelijk spoelen zover als dat gaat. Eigenlijk liever niet, maar dat moet ook gebeuren. Om 10.30 uur waren we alweer lekker thuis. Lekker moe na zo'n nacht in het ziekenhuis...

vrijdag 8 februari 2008

03-02 Dilemma opgelost

Vol spanning gingen we op weg naar Nijmegen om de orthopeed te spreken. Gelukkig waren we snel aan de beurt. Eerst kwam er 1 orthopeed om nogmaals naar de onderbenen van Rob te kijken. Maar al snel riep hij de prof. dr. Gardeniers erbij. Die besloot dat hijzelf de operatie gaat doen. Het wordt in eerste instantie een dubbele klompvoet operatie met nog iets erbij. Dat nogiets heeft een naam, maar dat ging me iets te snel. Het komt erop neer, dat er aan beide zijden een middenvoetsbeentje verwijderd gaat worden.
Ze hopen het daarmee een heel eind op te lossen. Dit alles moet toch gebeuren, ongeacht wat de toekomst voor Rob zal brengen.
Als het goed is gaan ze hier beging maart aan beginnen. Het wordt dan ongeveer 4 dagen ziekenhuis en 6 weken gips. Best zielig allemaal. Want 13-02 wordt Rob ook weer geholpen aan zijn prolaps. Zo wordt het toch wel allemaal veel voor hem.
Het zal er wel bijhoren.

vrijdag 1 februari 2008

1 februari: vanalles

Oeps dat is alweer een tijdje geleden. Maar ik heb ook allerlei nieuws nu. De benen van Rob worden het meest waarschijnlijk toch operatief recht gezet. A.s. maandag moeten we eerst naar de professor dr. Gardeniers en dan gaan ze het nogmaals bekijken. Ze willen Rob waarschijnlijk in de St. Maartenskliniek hebben bij een andere specialist. In het Radboud durven ze het niet aan. Verder gaat het zijn gangetje. De kinderarts in Eindhoven was ook tevreden. Rob groeit lekker met de onderste lijn mee.
Ook goed nieuws m.b.t. de woningaanpassing. Afgelopen woensdag stond de aanvraag voor de bouwvergunning eindelijk in de Midden Brabant. Dus nu wachten. De tekeningen zijn door welstand goedgekeurd. We hebben nog een gesprek gehad met de burgemeester en de wethouder en nu wachten we af.
Rob heeft ook al 2 keer geoefend op de peuterspeelzaal. 2 keer 1 uur is hij nou geweest. Ik ben er bij gebleven. Rob vond het fantastisch! Ik niet. Dat is echt moeilijk om zo'n kind los te laten... (watje he) Na de carnavalsvakantie mag Rob 2 halve dagen....
Maar eerst nog carnaval vieren!