07/10 Morgen opname, op naar operatie 35

Veel tijd heb ik niet gehad om te schrijven. Tenslotte wil je echt alles in orde hebben voor de opname. Dat begon donderdag al met de administratie. Einde van het kwartaal dus alles moet af. Ondertussen draait het huishouden gewoon door en dus moet er getraind worden en oom de zwemles van Wiese moet doorgaan. Ze gaat er nu gelukkig met heel veel plezier naar toe en ze gaat als een speer! Vrijdag kwam Lotte mij helpen en zo konden we 4 slaapkamers spik en span maken. Vrijdagmiddag zijn Rob en Wiese altijd vrij. En dat was voor Rob maar goed ook want de pijn neemt toe en zo kon hij mooi rustig aan doen. Zaterdagochtend moest Luuk nog in stromende regen voerballen. En daar sta je dan onder je paraplu je zoon aan te moedigen en ondanks 2 goals en 1 assist van Luuk verloren ze met 3-13, en ze waren ook nog tot aan hun vel toe nat. Het beddengoed wassen kon ook beginnen en ja de stress slaat toch ook wel toe. Mooie schema's gemaakt voor de kinderen en mooie formulieren om alles in Het ziekenhuis bij te houden. Tenslotte ook nog een mail gestuurd naar Ivo de Blaauw met de vraag of er een goed gesprek kwam over de zorg die ik in het ziekenhuis lever, dit om niet weer zomaar aan de kant gezet te worden. En met de vraag of ik misschien dan ook bij de visites mocht zijn. Op die vragen kreeg ik zondag antwoord. Er zou een gesprek komen mer supervisor en Ivo vond het idee om bij de visites te zijn zo slecht nog niet, alleen moest hij nog kijken of er dan regels aangepast moesten worden. Tenslotte was dit voor hen ook nieuw. Het zou een aangename primeur zijn dus. Hoe dit verloopt daar schrijf ik nog een aparte blog over, omdat er ook artsen in andere ziekenhuizen heel graag willen weten of dit in meerdere ziekenhuizen kan worden toegepast. Zondag ging ik tussen de druktes met Luuk en Wiese en opa naar PSV kijken. NAC werd met 4-0 verslagen en Wiese begon gaande weg de wedstrijd ook meer te genieten en zelfs mee te zingen. Luuk vond het allemaal helemaal prachtig! En thuis meteen weer verder. De zorg gaat ook door en Rob is er echt klaar voor. Hij wil die stoma aan de andere kant zoals hij dat steeds zegt. Maandag moest ik ook nog op gesprek op school. De vorderingen van Rob werden besproken. Opzich doet Rob het prima. De fijne motoriek blijft wel een probleem en ook zijn concentratie. Maar dat is allemaal spina gerelateerd. Ook besproken hoe we het de komende tijd gaan aanpakken tijdens en na de operatie. Ik ga me voorlopig niet vervelen. De rest van de dag was het doorwerken en ook nog zorgen dat de bakkerij keurig achter blijft. Dus schrobben en etalage een herfstsfeer geven. De zwemles bracht even een rustmoment. Best lekker om daarna toch echt de laatste zaken te doen. Rob was tijdens de verzorging erg emotioneel. Maar toch vindt hij het niet erg om te gaan, en dat zegt genoeg. Het gaat zwaar worden en dat weet hij ook, maar Rob weet ook dat hij daarna weer gaat herstellen. Ook vroeg hij of ik dan alles wilde doen en ik zei dat ik mijn best ga doen, maar ook dat ik er altijd bij zal zijn. Nu oo naar morgen . Rond half 10 vertrekken. Rob mag morgen vroeg nog een licht ontbijt, maar vanaf dan mag hij niet meer eten. Een lange dag morgen en hopelijk word ik morgen officieel onderdeel van het behandelteam. Ik ben benieuwd. Alles om het voor Rob zo goed mogelijk te laten verlopen. Ja erg nerveus. Maar de operatie moet gaan lukken.