dinsdag 16 oktober 2012

16/10 Een stapje terug, Koorts

De nacht verliep weer zoals altijd met de halve nacht medicatie toediening. Rob sliep op zich redelijk, met toch nog momenten van pijn. Maar opzich sliep hij goed. Hij was dan ook volledig uitgeput.
Al om 6 uur moesten we Rob plagen. Er moest bloed af worden genomen voor de Genta spiegel .(top/dalspiegel). Dat houdt in dat dus voor de gift bloed moeten worden afgenomen en ruim een half uur erna. Gelukkig konde we de dalspiegel uit het infuusje halen. Dat scheelt een keer prikken. Daarna weer een hele reeks van medicijnen. Tussendoor nog even snel een kwartier slaap meepikken.
Om 8 uur begint ook de meeste bedrijvigheid in het ziekenhuis en ik zag ook al snel aan Rob dat het een stuk minder was dan gisteren. Hij wilde alleen maar stilte. Helaas lukte het niet meer om nogmaals bloed uit het infuus te krijgen, dus alweer prikken. Ook bleek Rob koorts te hebben.
Tijd voor de visite en we bepraken dat het gisteren beter leek te gaan en eigenlijk mochten we niet veel veranderen. Vandaag wel de esketamine stoppen en proberen morfine af te bouwen naar 2. Maaghevel werd nu gesloten zodat Rob misschien ook wat kan eten en drinken.
Ik vertelde ook dat Rob vandaag toch minder was. Ze kwamen nog wel even kijken.
We gingen toen maar door en snel Rob wat wassen en bed verschonen. Helaas bleek Rob ook weer steeds koorts te hebben. De temp zakte ook niet echt met perfalgan.
En toen was het genoeg. Rob wilde helemaal niks meer en niemand mocht de kamer meer in. Alleen mama moest blijven. En dus werd het een uur met helemaal geen geluid en Rob die maar stillag in zijn bed.. De cliniclowns mochten ook niet echt binnen komen, maar het lukte ze toch om nog even een paar minuten Rob bezig te houden.
Marc Wijnen kwam naar Rob kijken. Het is gewoon afwachten wat de koorts doet want veel kunnen ze er nu toch niet aan doen. De buik is idd pijnlijk maar wel soepel
De ochtend verliep druk en steeds ben je met Rob bezig. Even zijn benen goed leggen. Even zijn armen met al die infuzen ondersteunen met zijn knuffelhonden. De pompen omzetten en laten spoelen en meds aanhangen.
Tussen de middag kwam opa Pieter even en Rob fleurde even op maar ook niet lang. We mochten niks tegen hem zeggen en Rob ging TV kijken. Met rust gelaten worden, meer niet.
Om 14 uur werd het een heel druk uurtje. Alle lijnen van de PAC moesten worden vervangen en ook de PAC zelf moest opnieuw worden aangeprik. Eerst maten we de temp en tot onze wanhoop gaf die nog steeds 38.5 aan ondanks dus perfalgan. Die leek op de koorst niks meer te doen, alleen nog maar op het toch iets fitter krijgen.
Ik moest natuurlijk de PAC aanprikken en omdat je nu geen tijd hebt om emla te plakken moet het dus zo. Alle lijnen met oa de TPV en morfine deden we eerst en daarna ging ik prikken. Eerst oude PAC naald eruit en daarna de nieuwe er weer in. En wat ben ik trots op onze held. Hij gaf haast geen krimp!! De PAC zat meteen goed, maar helaas gaf hij weer geen bloed terug en dat is wel jammer, anders hadden we meteen een bloedkweek in kunnen zetten ivm koorts.
Weer een boel medicatie en daarna maar weer rust.
Masja kwam ineens met een konijn langs en gelukkig was Rob op dat moment even een beetje beter in zijn hum (net na perfalgan) Hij genoot ervan en daarna ging Masja nog even een ridderboek met hem doornemen.
Helaas liep de temp nog op naar 38.7. Marc Wijnen kwam nog even langs. Indien morgen nog koorts toch maar echo van de blaas en morgens sowieso even de colon spoelen.
En dus maar door. Rob was uitgeput en weer mocht er helemaal niks.
Even was hij enthousias toen de rijst werd binnen gebracht. Rob mag proberen te eten, maar na 4 kleine hapjes was het genoeg.
Papa Myrne en Gijs kwamen in de avond op visite  en even kon Rob zich weer opladen. Daarna was het weer boos doen. Rob reageert soms met chagrijnige opmerkingen. Gewoon omdat het hem dan teveel wordt. Eigenlijk wil hij rust, maar visite is ook wel leuk.
Toen ze weg gingen viel hij als een blok in slaap. Wel wordt hij steeds wakker met pijn. De morfine staat op 2 maar dan weet je niet op je die terug naar 2,5 wil hebben. Vorige keer hielp buscopan erbij. Morgen maar even overleggen.
Koorts blijft nog steeds. Ja vandaag weer een mindere dag dus. Hopelijk morgen weer een betere..
WEl mooi is de kaarten die binnen komen. Alweer zo veel. Ik lees ze voor aan Rob en Rob geniet van elke kaart. Dank je wel lieve mensen...

1 opmerking:

Cora Postema zei

Lieve Gitte, het is miraculeus hoe jij dit allemaal doet. Ik zou het leuk vinden als je in een blog eens zou kunnen vertellen waar jij de energie, de moed, de power vandaan haalt om dit allemaal te doen. Waar put je steun uit. Wat is de rol van je andere kinderen en je man hierbij? Kortom ik ben als 'collega mantelzorger' heel benieuwd naar jouw kant van dit verhaal.
Alle goeds,
Cora