Onze zoon is geboren met spina bifida aperta ofwel open ruggetje. Ondertussen zijn we vele operaties verder. Rob had veel pijn aan zijn dikke darm waarvoor hij zelfs naar Cincinnati (Ohio, USA) moest om geopereerd te worden. Dit was in april 2010. Hierna is hij nog een vele keren geopereerd en de ene ziekenhuisopname is nog niet voorbij of de volgende volgt alweer. Het aantal van 45 operaties zijn we inmiddels al gepasseerd En we zijn er nog steeds niet.
dinsdag 21 augustus 2012
21/08 opname
Vanmorgen was ik alweer vroeg wakker. De sondepomp was dan alweer voor de 2de keer afgegaan en om 5 uur kon ik niet meer slapen. Weer een dag van opname dus vanalles om over te denken.
Dan maar eruit en spullen gaan verzamelen. Om 6.15 was Myrne er ook want zij moet altijd vroeg weg. Daarna zorgen dat de kinderen naar school konden.
Ook Rob ging voormiddag nog naar school. Moest toch ook nog de winkel doen dus dat kwam allemaal goed uit.
Om 12 uur ging John de kinderen halen en even snel eten en nadat de winkel was gesloten reden Rob en ik meteen aan. Rob had natuurlijk weer dikke tranen bij het afscheid.
Rond 13.30 arriveerde wij op afdeling het Strand en we kregen kamer 18
Rob was al meteen zoek, want hij ging overal kijken. Op het nieuwe dakterras en ook even Mia begroeten.
Daarna kwamen de cliniclowns weer en Rob had grote lol met een zooi maken van de kamer en ik mocht het natuurlijk weer opruimen. Maar we genoten volop.
Meteen erna kwam de juffrouw van het ziekenhuis en toen ze ontdekte dat Rob echte groep 3 werkjes had, nam ze Rob mee en zo ging school dus ook door.
Ondertussen kwam de arts io voor een gesprek. Tja en een status doorlezen blijkt idd tijdverspilling denk ik, dus gaf ik haar ook maar meteen en cursus Rob anatomie en bijna kreeg ik de neiging om het op een muur uit te tekenen. Tja het is dan ook een ingewikkelde casus, maar gelukkig kan ik het allemaal nog haarfijn uitleggen.
Rob kwam rond 15.15 terug en werd aan de cleanprep gelegd door mij om zijn darmen goed schoon te spoelen.
Ik weet dat het heftig spul is dus was ik erg benieuwd hoe het ging. Na een uur begon Rob dan ook erge pijn in de rug te krijgen. Het werkt natuurlijk ook enorm op de darmen en het stroomde er allemaal weer uit.
Toen na 2 uur alles erin zat, gaf ik dan ook snel tramadol, want de pijn in zijn rug was best heftig en de darmen zowat leeg. Dat kon je goed zien aan de ontlasting.
Toch wilde de verpleegkundige er nog een fles aanhangen want dat moet normaal.
Maar Rob heeft nog maar 20 cm dikke darm en reageert niet normaal + dat hij al diarree had.
Ze ging de chirurg bellen en ook Roxana vond het tijd om te stoppen.
De tramadol deed zijn werk.
Rob ging nog wat met de Ipad spelen, want om even 8 euro voor TV te betalen dat is toch wel veel. Maar helaas de oplader vergeten dus dat was ook van korte duur.
Rob ligt nu aan de sonde met water. Eten mag hij dus niet. Hopelijk wordt hij vanacht niet te ziek, want soms gebeurt dat bij lang nuchter zijn bij hem.
MOrgen wel om 8 uur aan de beurt en die lieve Masja had al weer geregeld dat de anastesist op de hoogte is en zij gaat dan ook morgen mee.
Nu hopelijk eerst een redelijke nacht en dan op naar morgen naar de coloscopie. Benieuwd of ze iets vinden...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Heel veel sterkte. Wat is het toch een moedig en sterk manneke. Jullie zijn vast heel trots op hem.
Ik hoop zo dat er iets uitkomt dat vrij simpel op te lossen is [als dat eens kan]
Sterkte met wachten. En hoop dat Rob het een beetje trekt, arme knul
Een reactie posten