13-15 april Disneyland Parijs met Make-a-Wish

Eindelijk was het dan toch zover. Nadat we het al een keer af hadden moeten zeggen, ging de grote wens van Rob dan nu toch in vervulling. Dankzij Make-a-wish Nederland. We gingen met ons hele gezin naar Disneyland Parijs.
De hele week was het toch wel zorgvuldig inpakken, vooral mbt de medische materialen en op zondagochtend stonden dan ook heel veel spullen klaar om mee te nemen naar Parijs. Gelukkig had Make-a-Wish een hele grote taxi gestuurd zodat zelfs de infuuspaal nog mee kon.

Helaas begon de ochtend een klein beetje verdrietig want onze hamster Pedro ging juist op dat moment dood. En zo'n klein beestje is soms ook heel bijzonder omdat dit lieve beestje heel vaak bij Rob was op het moment dat hij weer ziek was.
Even Pedro begraven en daarna met toch heel veel zin naar de taxi. We werden uitgezwaaid en de rit naar Parijs kon beginnen. We hadden een hele lieve chauffeur en we hoefde maar aan te geven wanneer we wilde stoppen.
Rond 13 uur waren we dan in Disneyland Parijs. We werden super ontvangen door Elma. Rob kreeg een blue badge en mocht ook nog een cadeau uitzoeken. Een knuffel en een handtekeningenboekje om zo handtekeningen te kunnen verzamelen van alle disneyfiguren. Daarna gingen we naar onze kamer in het hotel. We hadden 3 hotelkamers ter beschikking. In het hotel bleek de lift naar buiten en de enige uitrijmogelijkheid voor de rolstoel afgesloten. Dat zou enorm lastig worden. Ook het zwembad was buiten gebruik. Ter compensatie kregen we waardenbonnen voor in de shop en dat vonden de kinderen natuurlijk helemaal fantastisch.

En nog leuker vonden ze dit toen we ondekte dat als we de tuindeuren openzette van de kamer, we gewoon met de rolstoel via een redelijk begaanbaar pad naar buiten konden.
Wat waren de mensen in het hotel ook allemaal vriendelijk!
Op de kamer eerst maar even Rob verzorgen en de andere vermaakte zich toch wel met folders en vast lekker buiten zijn. Nadat de antibiotica erin zat konden we ook opweg naar het park. De zon scheen volop en dat hadden we dus mee.
We liepen door Disney village en dat was al een belevenis op zich. Overal voelde je gewoon een hele unieke magische sfeer en iedereen kreeg spontaan een glimlach op zijn gezicht.

Daarna kwamen we dan echt bij het park aan.  En daar was het zo mogelijk nog mooier. We keken onze ogen uit. Bij de eerste attractie aangekomen verbaasde we ons meteen dat die blue badge ook echt uniek was. We mochten zo doorlopen zonder dat iemand iets vroeg en ook geen probleem dat we met 8 man waren. Dit hadden we nog nooit mee gemaakt.
Rob werd werkelijk als een VIP behandeld en we hadden binnen het half uur al 3 attracties gehad. Daarna was dan echt het moment voor de nog grotere wens. Mickey Mouse knuffelen. Oeps maar een rij van een uur. Maar weer gebeurde hetzelfde. Via de aparte rolstoelingang en binnen 10 minuten zagen we dan de enige echte Mickey Mouse. En wat zo'n disney figuur met iedereen doet is met geen pen te beschrijven. Iedereen wil Mickey gewoon knuffelen. En natuurlijk met een grote glimlach op de foto.

Om 17.30 was dan de parade. Ook hier hadden we fantastische plaatsen en de magische sfeer van die parade is onbeschrijfelijk. Het doet gewoon iets met je. De kinderen genoten zo enorm van de prachtige wagens, maar nog meer van alle figuren.
Omdat het toch wel een hele lange dag was en Rob best wel moe werd besloten we om even erna naar het hotel te gaan, maar niet voordat we met Teigetje hadden geknuffeld.
Eerst nog eten in Disney Village (mac Donalds want de rest is gewoon niet te betalen met 8 man) en daarna naar het hotel.
We sliepen allemaal zo en de volgende ochtend waren we ook redelijk vroeg wakker. Omdat we met Make-a-Wish waren mochten we eten in de luxe onbijtzaal en werkelijk het was een zeer luxe onbijt. Heerlijk dat alles klaar staat en dat je alleen maar op hoeft te scheppen en nog lekkerder is het dat je daarna niet op hoeft te ruimen. En ondertussen kwam Donald Duck in het hotel.

Een flinke rij meteen maar weer niet voor ons. Een beetje met een rood hoofd werden we naar een andere ingang gewezen en mochten we wederom voor. Oeps. Maar vreemd genoeg accepteerde de vele Spanjaarden die er waren dit onmiddellijk. Daar waar je in Nederland zo vaak gemopper hoort, zag je die mensen gewoon rustig wachten.
En gelukkig voor Luuk kwam na Donald Duck ook nog Pluto in het hotel en omdat er toen geen rij stond durfde ik de kinderen snel 1 voor 1 op de foto te zetten met Pluto. Oh die stralende gezichten van de kinderen zijn dan ook goud waard!
Na het super onbijt spullen pakken en naar het park. Het was druk maar het was gezellig druk. De grote kinderen mochten al eerder naar het park omdat het park voor hotelgasten al om 9 uur open is en Stan, Myrne en Gijs maakte daar dankbaar gebruik van. Zo konden ze al meteen in de Space Mountain en nog wat attracties.
John en ik kwamen met de andere 3 later en zo konden we eerst een fotosessie doen met 2 prinsessen en in de small world attractie. Daarna weer gezellig met iedereen samen. En steeds als ze een disneyfiguur zagen hoefde ze ook niet in een attractie maar wilde ze steeds daar naar toe. Schitterend toch? Even met het treintje rond het park en daarna weer snel een attractie in. Alles was gewoon even mooi. Vooral de buzz lightyear attractie vonden de ze geweldig. Daar waar je met een laser op doelen mocht schieten. Rob mocht door zijn blue badge toch bijna overal in. Natuurlijk is het steeds tillen, maar dat zijn we gewend. En steeds was iedereen zo aardig!
Rond twee uur gingen we even terug naar het hotel. Gewoon om Rob wat rust te geven en even alle infusen etc weer aan te sluiten. Zo  gaat de zorg gewoon door. En omdat we de lichtshow wilde zien was deze rust dan ook erg nodig.

Twee uur later gingen we weer terug en konden we weer verder genieten van het park. Pinokkio liepen we ook plots tegen het lijf.
Stan vertelde alleen niet het juiste sprookje van pinokkio dus volgens mij moeten we toch maar eens een DVD daarvan laten zien. Het blijft ook leuk om pubers erbij te hebben.
Maar nog leuker is het om te zien dat klein en groot net zo veel genieten van Disneyfiguren.
En op naar de avond naar de grote lichtshow. De lucht was heel helder en daardoor koelde het in de avond wel heel hard af. Voor Rob werd het langzaamaan echt te koud. Eerst nog maar even in de attractie waar de ruimtereis werd gesimuleerd. Dat was toch wel een fantastische attractie! Rob kreeg van de meneer nog wat extra aandacht en werd gebombadeerd tot kapitein van het ruimteschip. Het was werkelijk geweldig hoe het lijkt alsof je echt door de ruimte gaat met hele grote snelheid terwijl je naar een beeldscherm kijkt.
En daarna was het wachten op de lichtshow. We hadden wederom VIP plaatsen en ruimte genoeg. Gelukkig nog een deken meegenomen waar we maar heel snel onderkropen. Maar ondanks dat we moesten wachten genoten we toch vanalles. Zoveel lichtjes en het gaf een bepaalde rust.

Om 22 uur barstte de lichtshow los en werkelijk waar wat was die fantastisch! Rob vond het zo mooi dat hij spontaan begon te huilen en Myrne en ik hielden het toen ook niet meer droog. Arm in arm stonden we daar te genieten.
En na de lichtshow weer naar het hotel. Wiese en Rob vielen als een blok in slaap in het stapelbed. Op de andere kamers was het ook al vrij snel rustig.
De laatste dag was weer aangebroken. Wiese was nog niet helemaal tevreden, want Mini Mouse had ze nog niet gezien. Maar soms moet je een beetje geluk hebben want uitgerekend deze ochtend kwam Mini Mouse langs. Een hele blije Wiese. En zo kon ook haar grote wens uitkomen. Daarna gingen we naar de Walt Disneystudio's.

Daar waren we nog niet geweest. Daar zijn meer attracties voor de grote maar ook waren er shows. En de Animagique show was ook echt magique. Donald en Mickey en alle verhalen van Disney kwamen langs. Onzettend mooi gedaan met licht en poppen.
De wachtrijen waren enorm en ook voor het Hollywood Hotel the town of terror, maar of het ons gegund was weet ik niet, maar net toen wij langsliepen, stond er ineens maar 20 minuten wachtrij dus de grote gingen er  snel in en ik ging even met de andere 3 naar Disneyfiguren kijken die daar net op het plein waren.
En ineens waren er 10 disneyfiguren daar en dus was het boffen voor onze kinderen.

De blue badge deed zijn werk en overal mochten we voor. Wederom was het soms heel beschamend, maar toen onze kinderen allemaal bij Oom Dagobert stonden hoor ik alleen maar mensen lachen en ving ik zelf de woorden "que bonita" op. Een opluchting want toch, iedereen moet tenslotte zo lang wachten.
Daarna nog even de parade van auto's gekeken met daarin de Disneyfiguren. Ook dat was weer fantastisch. De grote gingen wederom ondertussen in een hele grote achtbaan, maar kwamen daarna trots vertellen dat ze de parade toch nog gezien hadden. Tot slot gingen we nog naar een autostunt show waar ook Rob zijn favoriet Cars bij aanwezig was. Het was allemaal zo mooi. Daarna nog eten en naar de hotelkamer. Make-a-wish had geregeld dat er 1 hotelkamer voor ons was gereserveerd nog zodat al het medisch materiaal kon blijven staan. Omdat we rond 16 uur weer daar waren, kon de verzorging weer doorgaan. Rond 19 uur kwam de taxi en konden we met een zeer tevreden gevoel weer naar Nederland. De terugreis verliep rustig. En thuis gekomen viel iedereen dan ook moe maar zo blij in slaap.
Het waren werkelijk 3 fantastische dagen waarin we van elke minuut hebben genoten. Waarin ik 6 kinderen heb zien stralen van oor tot oor. Waarin ik heb gezien dat Disneyfiguren kinderen zo blij maken. Waarin we even weer echt een gezin konden zijn. Even samen zonder stress en waar even de zorgen echt van ons afgleden. Nee dit was niet alleen fantastisch voor Rob, maar ook fantastisch voor ons allemaal. Make-a-wish echt hartstikke bedankt! En zeker alle mensen die daaraan meewerken.