Wel waren het dagen met van die rare koorstpieken. Wat zou er spelen.Maandag en dinsdag gingen we naar Dinther. Eindelijk vakantie en dus gingen we de bovenverdieping van ons paps huis vast opruimen en texen. Ja de verhuizing komt dichterbij. Hoe we alles precies moeten oplossen weten we ook nog niet. Maar eerst de operatie van Rob en dan verhuizen en dan alles eens goed op papier zetten. Het lijkt omgekeerde wereld en dat is het ook, maar momenteel is het gewoon overleven met alles. De zorg hier is sowieso niet meer te doen en dus moet alles gewoon doorgaan.
Maar gezellig met je kinderen texen is ook leuk. De gekleurde wanden zijn al af en bij Gijs en Luuk zijn kamer de witte ook al bijna. Ja het wordt best mooi. Nee natuurlijk zie je dat het niet door profs gedaan is, maar dat is niet belangrijk.
Ook heeft Luuk nog een site gemaakt met nieuwe en tweede handsboeken Link naar website Luuk Leuk om te zien hoe een jongen van 10 dit al op kan zetten.
En dan ineens is het woensdag. Rob had dus al van die rare koortspieken, maar woensdag was het echt foute boel. Tot ver boven de 40 steeg zijn temperatuur. Omdat ik wist dat zijn kinderarts er niet was, hoopte ik eigenlijk te kunnen wachten tot donderdag, maar 's middags werd Rob echt heel ziek. Ik besloot om vast de urine te controleren en meteen was het duidelijk. Een urineweginfectie. Alweer...Dan maar urine wegbrengen voor kweek. En ook de eigen huisarts was er niet en de vervangende schreef een orale kuur uit, wat natuurlijk niet kan. Gelukkig belde de plaatstelijke apotheek al op. Ik besloot om de kinderarts te bellen welke antibiotica we het beste konden gebruiken ivm TPV. Helaas is ceftriaxon niet meer mogelijk en trimetroprim ook niet omdat dit bestandeel al in de bactrimel zit die hij krijgt als onderhoud. Dan toch maar augmentin IV. Helaas moet dit 4x per dag. Het was intussen 16.30 maar de arts ging het meteen regelen.
Toen ik om 17.15 naar de Apotheek belde om te vragen of ze het konden bezorgen hadden ze nog niks binnen. Alweer hetzelfde probleem waarschijnlijk. Via Epic komen de recepten niet aan in de Radboud apotheek. Ik belde de arts op en idd had ook hij dit geconstateerd en had het recept al uitgeprint en ging het weer lekker ouderwets faxen. Maar zo hadden we iig het recept bij de apotheek en ter controle maar weer bellen en ja hoor de fax was binnen. Even alles uitgelegd hoe alles zat want ook gisteren was er een recept aangevraagd voor Bactrimel ter onderhoud. Ik bevestigde dat, en legde precies uit wat ik nu moest hebben.Helaas ging om 20.30 de telefoon. Ze snapte totaal niet hoe het nu allemaal zat. Terwijl ik maar dacht dat de antibiotica onderweg was. Niet dus. En ondertussen een echt doodzieke Rob die aan het ijlen was met een temp van boven de 41 onder paracetamol.
Alles nog maar duidelijk uitgelegd. Ja patient als arts zullen we maar zeggen en ook even alles uitgerekend voor de zekerheid. Gelukkig klopte die hoeveelheden uiteindelijk. Oh en daarna weer de vraag. Komt de thuiszorg dadelijk dan? Nee hoor. Ik doe het allemaal zelf.
Om 23.15 kwam gelukkig de koerier. En ik kon meteen aan de slag. Rob was enorm onrustig. Arm manneke, hij had ook zoveel pijn. Gelukkig had ik nog tramadol en uiteindelijk zakte toen de pijn weg.
De nacht verliep dramatisch. Pas in de ochtend na de zoveelste paracetamol gift zakte de koorts.De rest van de dag bleef hij wederom maar op de bank liggen.
Daar gaat de meivakantie. Niks klussen en ochtende wat rustiger aandoen.
Myrne is overigens weer in Palencia. Stage lopen voor een week. Lesgeven op school. Ze is weer bij de familie waar ze was bij de uitwisseling. Una familia muy amable. Muchas gracias!!!
Nu deze weken maar kijken hoever we met alles komen en dan 14 mei de operatie. Nu wel duidelijk dat het echt moet gebeuren, want steeds die blaasontstekingen zijn ook niet goed. Steeds opnieuw. Een aanslag op zin lijfke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten