Zondag was het zover Rob zijn eerste tennistoernooi. Je wilt hem gewoon mee laten doen dus toch maar gaan. Maar dat heb ik geweten.
Voordat je alles hebt bij elkaar hebt verzameld. Vooral vanwege de antibiotica en omdat Rob alweer last van zijn rug had ook paracetamol iv. En alles 4x natellen, want je mag niks vergeten. Maar goed Rob kon meedoen en daar doe je het voor. Terwijl ik in de kantine alles klaarmaakte was Rob aan het genieten met zijn mede tennisspelers. Gijs was ook meegegaan en zo kon hij af en toe helpen om een rally een beetje opgang te houden.
Het was zo mooi om alle rolstoeltennissers in actie te zien! En als beloning kreeg Rob een heuse medaille en helemaal trots ging hij naar huis. Ook waren er mensen van Welzorg om een sportrolstoel aan te meten. We komen er iig al achter dat het budget echt heel laag is en die man liet doorschemeren dat hij het nog nooit zo laag had gezien.
En voor de afwisseling zocht Rob dit keer een Ferrari rode rolstoel uit. Volgens mij moet de laatste tijd alles Ferrari rood, want ook zijn nieuwe gewone rolstoel moet Ferrari rood. Past wel bij onze snelheidsduivel.
De rest van de week kon Rob gelukkig gewoon naar school. In de middag blijft het betekenen dat ik even een tijd in de klas zit omdat de antibiotica dan nog in moet lopen. Maar zolang het zo gaat is het goed zo.
De les gaat door en zeker in januari is het belangrijk veel op school te zijn ivm met alle CITO toetsen.
Wel blijft zijn temperatuur aan de hoge kant en ook klaagt Rob regelmatig van rugpijn. Gelukkig kunnen we hem nu paracetamol IV toedienen waardoor hij de dag iets beter doorkomt. Het betekent wel dat ik met het tweewegkraantje eigenlijk niet meer uitkom.
Een mooie oplossing is een octopus. En dan nog wel een 3weg octopus. Nee natuulijk niet dat beestje maar een lijn die opgesplitst is in 3-en. Maar ja zoals als altijd vergt het enorm veel energie om dit soort dingen aan te schaffen. Prachtig kun je ze vinden op internet, maar geen apotheek of groothandel die ze in het assortiment hebben en dat terwijl ze in het ziekenhuis wel gebruikt worden.
Sowieso blijft alles een heel geregel thuis. Nu ik bij 5 bedrijven alles moet bestellen, blijft het extra opletten met de voorraad. Dus maar een overzicht gemaakt met spullen waar te bestellen en het is een hele lange lijst.
De spullen kunnen we ook echt niet meer kwijt, maar we moeten ze wel hebben, maar in de woonkamer kan nog wel een campingkast staan.
Maar als je spullen hebt besteld en je hebt de lijst drie maal nagekeken en het blijkt bij levering weer niet te kloppen dan wordt je af en toe heel chagrijnig. De TPV bestelling klopt de laatste tijd van geen kanten. Steeds weer opnieuw krijg ik de verkeerde PAC naalden voor Rob. En dan mail je en dan mailen ze terug dat ik het referentie nummer erbij moet zetten. Maar dat is ook gebeurd! En keurig eronder bij getypt. Maar ja. Het kost me de laatste dagen uren om alles rond te krijgen mbt medische zaken.
Maar er is zeker goed nieuws. Eindelijk kon ik de kinderarts mailen dat de teen van Rob lijkt te genezen. De kinderarts mailde zoals tegenwoordig altijd weer meteen terug. Inderdaad vond ook hij bijgevoegde foto er beter uitzien. Wel is er een aanvraag voor een MRI weg omdat er dinsdag nog steeds geen verbetering was. Deze MRI is woensdag en mocht de verbetering nu doorzetten dan kunnen we deze alsnog doorzetten.
Rob is inmiddels die pompen helemaal beu. Veel kan hij daardoor ook niet. Helaas zie je de frustratie soms toenemen. En dan denk je alleen maar...... (hadden we maar een huis waar hij in ieder geval in zijn rolstoel kon zodat hij alvast door het huis heen makkelijker kon voortbewegen) maar ja niet denken, want dat helpt niet.
Rob zet toch wel door, want hij snapt het belang ook wel weer. Wat een topper is het toch!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten