09/01 Story of his life...

De school is weer begonnen. Dat betekent dus ook weer vroeg eruit en zorgen dat iedereen optijd is. En doorwerken, want tenslotte moet de antibiotica als eerste gegeven worden. Het was maandagmorgen wel weer even wennen maar gelukkig op tijd.
Rob kwam maandag ochtend wel met veel pijn in de rug naar huis. Ik besloot om dan toch maar Paracetamol via het infuus te geven. En wat was ik toen blij met het nieuwe infuuspompje. Dat gaat dan beter dan met de grote pomp. Zeker omdat daarna nog de antibiotica gegeven moest worden en zo kon dat pompje ook meer naar school waar ik even in de klas bleef totdat de floxapen erin zat. Daarna weer TPV aan en weer terug.

spuitpomp

Dinsdag verliep weer hetzelfde. Helaas was nu hoofdpijn en wat verhoging een reden om toch weer paracetamol te geven. En dan is de tijd tussen de middag echt krap. Wel blij met pompen omdat Rob zo gewoon door kan spelen zonder dat je steeds bij zijn lijfke moet zijn om alles te verwisselen.
En dan denk je dat je even een uurtje in de middag rust hebt wordt je weer gebeld dat er twee pompen piepen, dus hup weer met de noodkoffer terug naar school, tegen de deur aanlopen en met een half gesloten oog op school aankomen. Haastige spoed....
Maar het blijft mooi om te zien dat de kinderen in de klas zich er niks van aantrekken en gewoon doorgaan met de les. Rob kan zo gelukkig meedoen en is nu niet ziekenhuis gebonden . Ja die nachten... Maar dat overleven we vast wel..
Vandaag moesten we naar Nijmegen voor controle van de teen. Gisteren leek er iets verbetering dus vandaag beetje optimistisch naar Nijmegen. Het was wel veel wat we dit keer mee moesten nemen. Want ook daar moest de Floxapen gewoon gegeven worden. Pompen mee. TPV liep al en ook de goedgevulde noodkoffer naar Radboud. Jos Draaisma was zoals altijd keurig optijd.

noodkoffer

We pakte zijn teen uit en inderdaad de teen leek wat beter. Dus gematigd optimistisch. Toch wilde hij de kinderchirurg Ivo de Blaauw erbij hebben. Wel werd al besloten dat de Floxapen sowieso nog 2 weken doorgegeven moet gaan worden. Dat wordt dus nog langer door bijten en zeker voor Rob is dit zo ontzettend balen, want aan de paal vastgekoppeld kan hij hier geen kant op!
De kinderarts ging weg en tot mijn verbazing zag ik dat de teen ineens weer roder en dikker was. Ik liep snel de gang op maar helaas de kinderarts was weg. Gelukkig kwam Draaisma samen met de Blaauw even terug en idd zag ook de kinderarts wat ik had gezien. Ivo wilde een foto om te kijken of er toch een osteomyelitis te zien is. Voorlopig doorgaan met Floxapen is ook zijn devies. En zeker om te voorkomen dat de staphylococcus aureus in de rest van zijn lichaam komt. We bespraken met zijn 3en alles goed door en inderdaad is er ook twijfel of we het zo gaan redden maar we moeten het proberen.
Wel zei Ivo ook dat de operatie voor februari misschien toch echt niet door kon gaan. Hij kon nu weinig doen aan die teen. Ik slaakte een diepe zucht en Ivo zei: "Het is de story of his life." Veel pech. 
Maar snel de ab klaarmaken en op naar de röntgen. (radiologie) We waren snel aan de beurt en dat kwam goed uit want de AB liep nog. Helaas bleek er een probleem. In de computer stond dat het zijn linkervoet was, maar het is toch echt zijn rechter. En waar normaal een simpele aanpassing mogelijk  was moest er nu gebeld worden en overlegd. En dat duurde toch lang. En dan hoor je ook weer het beruchte zinnetje:"Maar moeder zegt!" Ja moeder zegt, maar jullie zien het toch ook!.
Gelukkig kon ruim een kwartier later de foto dan toch gemaakt worden, maar de pomp ging net piepen dus maar even de AB vervangen door NaCl. Het was nog best een klus omdat Rob nu eenmaal zijn enkel niet kan bewegen en om dan je voet plat op de tafel te krijgen. Ook zitten zijn tenen over elkaar, dus moesten we nog met kunst en vliegwerk de tenen uit elkaar zien te houden.
Daarna naar de apotheek om de spullen voor de antibiotica op te halen. Bij de apotheek moet je ook tijd genoeg hebben , maar dat is niet anders. De service is er altijd prima dus dan maar wachten. Helaas hadden ze niet alles op voorraad dus moet er morgen alsnog van alles worden nageleverd.
Daarna snel naar huis. Door storm en regen maar we waren blij dat we thuis waren.
Rob ging samen met Wiese darten. Hij wil de nieuwe van Gerwen worden en heeft zelfs de BZT show gemaild dat hij dart les wil krijgen van van Gerwen. In zijn gedachte gooit hij al een 9 darter. Ambitie genoeg dus.
In de avond belde Draaisma nog op. De foto liet geen duidelijke osteomyelitis zien maar de radioloog die twijfelde. De kinderchirurg vond nog dat er niks te zien was. Inderdaad maakte Draaisma zich wel zorgen. Echter de antibiotica zorgt er alsnog voor dat de bacterie niet elders in zijn lijf komt, maar zijn teen geneest nog steeds niet. Als er volgende week geen verbetering is dan wil de arts een MRI. En bij koorts sowieso meteen een mail. Ja het is erg lastig, dat vindt hij ook. Een goed gericht beleid is nu moeilijk te bepalen. Maar echt nog een week even aanzien.
Ik geloof dat koffie voorlopig mijn beste vriend gaat worden, maar dit huis steeds meer niet. Maar we zullen doorgaan en we zijn iig blij dat Rob alles redelijk normaal kan laten doorgaan.Lekker naar school Wat spelen, darten en zondag een tennistoernooi. We nemen de pompen gewoon overal mee naar toe.