Zo denk je dat je een leuke week tegemoet gaat en zo moet je je plannen weer allemaal drastisch aanpassen. Dinsdagavond werd Rob ineens heel ziek. Hoge koorts en enorm veel pijn. Gelukkig heb ik zelf van die urinesticks en al snel werd duidelijk dat Rob een urineweginfectie had.
Woensdagochtend dus meteen met Nijmegen bellen. Helaas kreeg ik onze eigen kinderarts niet te pakken maar de arts-assistent had met hem overlegt. Ik moest urine in gaan leveren in Eindhoven voor een kweek en de antibiotica IV zou opgestuurd gaan worden want tijd om naar Nijmegen te rijden had ik niet. Maar eerst moest ik nog wel even vertellen wat ze voor moesten schrijven. Blijft altijd grappig :-). Rob was te ziek en we hadden ook nog het kinderfeest van Wiese.
Maar alles zou geregeld worden. Rob was echt heel heel ziek en vooral de pijn was heel erg. Ik vermoed dan ook dat het meer een nierbekkenontsteking was.
Recht uit school kwamen er 4 kinderen extra mee naar huis. Rob lag op de bank en kon zo toch een beetje meekijken. Wiese genoot van alles. Eerst even allemaal een broodje worst en daarna nam John de kinderen mee naar de film De Smurfen en zo kon ik rustig met Rob thuisblijven. Om 15 uur had ik nog geen AB binnen en de pijn werd steeds heftiger. Dus ik de apotheek bellen, bleken ze geen recept te hebben ontvangen. En maar weer snel de arts bellen en wat bleek, ze waren vergeten om op het knopje verzenden te drukken. Ach het zal eens in 1 keer goed gaan.
Ondertussen kwamen de kinderen terug van de film en ik bakte nog wat frietjes en daarna snel iedereen naar huis brengen. Het was een geslaagd feestje.
Rond 18 uur arriveerde de antibiotica en zo kon ik snel aan de slag. De nacht die volgde was een drama. Heel veel pijn en uiteindelijk vroeg Rob zelf om tramadol. Dat doet hij niet snel, want dat spul is erg vies!
Donderdagochtend moest ik alweer lang zal hij leven zingen. Luuk werd 10 jaar. De stenen pinguin uit Spanje werd met een grote glimlach ontvangen en dat ding moest nog naar school ook. Loeizwaar maar oke.
Het werd een rustige dag want de verjaardagen van Luuk en Rob zouden we zaterdag toch pas vieren en dat was nu maar goed ook. Rob was gewoon te ziek. Gelukkig zakte de koorts wel iets. Helaas de pijn nog niet.
En toen was het vrijdag en was Rob zelf jarig. 8 Jaar. Nee ik weet dat het voor heel veel mensen niet te begrijpen is, maar het voelt toch gewoon anders. Net even meer bijzonder en net even meer trots dat hij het toch weer heeft geflikt.
Gelukkig was de koorts verder gezakt en de pijn was verdwenen. De antibiotica sloeg dus aan.
Het is wel weer zoveel extra werk met de antibiotica, maar je bent allang blij dat je niet met Rob naar het ziekenhuis hoeft. Het is weer een moment waarop je de plannen van het kabinet soms totaal niet snapt. Ja Rob krijgt PGB maar de toediening van de antibiotica is gewoon niet geindiceerd want dat komt er nu extra bij. Deze zorg geef ik nu wel even voor niks. Helemaal niet erg, maar als je ziet wat je dan aan kosten uitspaart dan begrijp je soms niet eens waarom PGB ter discussie staat. Natuurlijk zijn er mensen die misbruik ervan maken, en die moeten ze aanpakken, maar denk wel na voor je iets van mensen afpakt.
En zo werd het zaterdag. Eerst alle sportactiviteiten. Luuk was opdreef op het voetbalveld (6 goals) en Wiese mocht weer naar Jong Talent van turnen en ze mag nu daar definitief blijven! Myrne blijft helaas zoveel last van haar stuitje houden dat ze de training moest onderbreken.
Het feest begon om 17 uur en het werd best gezellig. De kinderen genoten volop. Luuk en Rob waren echt jarig.
Zondag wilde Rob perseé mee naar PSV want dan zou PSV winnen van Ajax. Eigenlijk nog niet fit genoeg maar vooruit dan. Opa had een golftoernooi (dat hij won) en zodoende hadden we een extra kaartje. En mama maar weer met Rob op de rug de 100 treden betreden. Maar het was het zeker allemaal waard. Leuke opmerkingen als je boven bent is dat mensen zeggen dat papa zeker je kind naar boven heeft getild. Nee dat doet bij ons de mama. Tja die verbaasde blikken zijn altijd leuk dan.
En we hadden een leuke middag met 4-0 overwinning. Rob was erna echt helemaal op, maar dat was te verwachten.
Zo liep een week weer even anders, maar hebben we toch enorm genoten. En de slaap... ach die halen we nog wel ooit in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten