24/12 het wordt weer een lange adem

Antibiotica Alles voor de nacht

Vorige week is Rob weer gestart met de antibiotica via infuus als gevolg van een ontsteking in de teen. Vier maal per dag. Het was in het begin even zoeken naar de fijnste tijden. Dat is ook een voordeel van thuis zijn, je kunt alles naar eigen tijd indelen en niet strikt dus om 6,12,18 en 0 uur. Natuurlijk wel exact om de 6 uur de gift starten maar wel op tijden die voor Rob en mij makkelijk zijn.
Het betekent wel elke nacht om half 2 eruit voor de antibiotica. Je bent er dan een uur mee bezig en daarna hoop je te kunnen slapen tot  7.15 maar helaas was het vaak Rob die al om 6.30 uur alweer wakker was.
Afgelopen vrijdag is de kerstvakantie voor de kinderen begonnen. Stan en Myrne hebben veel mee geholpen in de bakkerij. Wiese doet op haar manier mee en ook Gijs begint al veel te leren.
Luuk is veel bij Rob. Tenslotte is het voor Rob weer geen echt leuke vakantie. 24 uur per dag aan de pomp zitten en in huis dus ook aan de infuuspaal. Het is nodig omdat het vochtgehalte ook op peil moet blijven. Maar het betekent voor Rob wel dat hij bijna de hele dag op de bank moet zitten.
En wederom speelt het rothuis dan parten.
De kweek van zijn teen werd ook bekend en we waren er al bang voor: staphylococcus aureus.
We zijn dus wel met de juiste antibiotica gestart. Maandag belde ik de huisarts voor de uitslag van de andere kweek en ook daar kwam de Aureus uit en gelukkig niet nog een bacterie. Ik mailde dit naar de kinderarts. Ook vertelde ik dat zijn teen nog steeds rood en dik was.
Ik kreeg al snel een mail terug dat het hem verstandig leek om Rob toch te zien. Nee hè niet de dag voor kerst. Het is druk in de winkel en ik wil het liefst gewoon helpen. Ik besloot om een foto te sturen maar helaas was dat niet voldoende.
Dus reed ik met Rob vandaag naar het Radboud, door een flinke storm heen. Zoals altijd was Jos Draaisma weer keurig op tijd. Hij bestudeerde de teen van Rob en zei dat hij het wel aandurfde om met antibiotica door te gaan. Hij had voor de zekerheid al een chirurg gebeld maar gelukkig was dat niet nodig.
Het gevaar blijft wel dat de bacterie in het bloed komt en dat deze op de PAC gaat zitten. Bij de epidermidis, zoals vorige keer, wordt je normaal nooit zo heel ziek. Rob was wat dat betreft een uitzondering. Van de Aureus wordt je gewoon wel echt heel ziek. Het wordt dus komende tijd wel echt opletten.
We zijn dus vlak voor kerst ontsnapt aan een opname en operatie. Wel zijn zowel de kinderarts en ik extra alert omdat we bij een vorige teenonsteking meer dan een jaar mee aan het tobben geweest.
En met het oog op de operatie in februari moet die ontsteking toch echt over gaan nu.
Sowieso nu nog 3 weken floxapen. Zucht.
Snel naar huis en daar aan de slag. Ja thuis met kerst maar de voelsprieten staan op scherp.
Het jaar was weer turbulent. Wel stukke minder opnames dan andere jaren, dus wat dat betreft een vooruitgang. Maar dat omdat het nu thuis meer een ziekenhuis is.

Wij willen iedereen fijne kerstdagen toewensen. En geniet van de kleine momenten in 2014.
2014 het jaar wat weer turbulent gaat beginnen. Maar of dat nog ooit gaat veranderen. Ach we zien wel. Het is zoals het is.