Het was toch wel een opluchting dat er nu toestemming werd gegeven om Rob elke dag extra vocht toe te dienen en er was zeker resultaat. Eindelijk minder boze buien en Rob was op zaterdag een keer wel fit. Eindelijk geen donker kringen rond zijn ogen en op school gingen de prestaties zeker omhoog. De concentratie was iets langer en ook kon hij iets sneller zijn werk af krijgen.
Vrijdag was het toch weer tijd om een keer een bezoekje aan het Radboud te brengen. Ach we komen er toch nooit. Alleen riep Rob deze keer JOEPIE. Huh.... " Ja dan hoef ik niet naar school en gips vind ik wel grappig." Het werd namelijk dit keer een bezoek aan het specialistisch spreekuur van de revalidatie arts. Namelijk om te bepalen welke spalken voor Rob het beste zouden zijn en dan wordt er steevast een gipsafdruk van de onderbenen gemaakt. Maar dit vindt hij nu dus erg grappig. Kinderen wennen overal aan, dat blijkt maar weer.
Dus gingen we vrijdag redelijk vroeg op pad. En tot onze verbazing waren we zelfs eerder aan de beurt. Wel een probleempje. We waren voor het verkeerde spreekuur opgeroepen, we moesten bij de instrumentmaker zijn en niet bij het schoenenspreekuur waar we nu waren. Ik begon echt hard te lachen en haalde mijn schouders op en zei: "Het went"... Gelukkig en helemaal top werd het wel heel snel opgelost. De revalidatiearts belde de orthopedische instrument maker en gelukkig konden we toch nog langskomen. Daar ging onze ingelopen tijd. Maar we waren allang blij dat we niet voor niks naar Nijmegen waren gereden.
De instrumentmaker keek naar de benen van Rob. Hij vroeg aan mij waarom ze misschien nog orthopedische schoenen wilde aanmeten en ik vertelde dat ik daar niks van afwist. Ik ging er eigenlijk van uit dat Rob met spalken aan in gewone schoenen kan omdat zijn benen en voeten best dun zijn.
De instrumentmaker was het meteen met me eens en we gingen in eerste instantie voor alleen de spalken. En jawel, de benen van Rob mochten in de gips. Rob vond het allemaal wel geweldig. en zeker toen ze klaar waren. Hij wil ze wel als souvenir hebben straks.
Er werd ook een mooi design uitgezocht voor de spalken en zo ging een blije Rob het ziekenhuis uit. Wel moest ik thuis gekomen even een heel groot misverstand de wereld uithelpen.
"Mam, als ik straks mijn spalken heb dan kan ik eindelijk loslopen." Oeps en wat moet je daar nu weer opzeggen. Toch maar uitgelegd dat dat loslopen nooit zal lukken maar dat hij dan wel zijn voeten rechter neer kan zetten en dat hij dan een paar pasjes met rollator zal kunnen lopen en dat zou wel erg makkelijk zijn in de klas. Dan kan hij daar iets makkelijker langs de tafeltjes af. En toen was het allemaal alweer goed.
Het weekend bestond verder uit voetballen. De jongens konden na de lange koude periode eindelijk weer het veld op. En ze vonden het geweldig. Stan stort zich nu steeds meer op zijn scheidsrechterscarriere en gisteren is hij al geslaagd voor de theorie van KNVB scheidsrechter.
Zondagmiddag moest papa alleen voor de 6 kinderen zorgen. Ik ging namelijk sinds hele lange tijd anderhalf dag van huis af. Zondag was er een tweetup van TedX Nijmegen. En maandag was TEDx Nijmegen zelf met tussendoor een overnachting in een hotel. En het waren 2 super dagen. Bij de tweetup ontmoette ik al heel veel mensen die ik normaal alleen van twitter ken gevolgd door een heel gezellig etentje met deze tweeps en we hadden het echt super gezellig. Tijdens tedx ontmoette ik nog veel meer mensen. En eindelijk ook een ontmoeting met JanPeter Rake. De kinderarts die me enorm geholpen heeft de laatste tijd. Maar alle ontmoetingen waren super bijzonder. Maar ook bv een ontmoeting met Lowie van Gorp en Yvonne. Twee mensen die hun dochter helaas verloren maar we hebben tijdens onze vele tweets ontdekt dat we vele overeenkomsten hadden. Lowie van Gorp trad ook op tijdens TedX en deed dit enorm goed! Hij kreeg de zaal stil en ik had tranen in mijn ogen. http://www.youtube.com/watch?v=ZoF0AGs_d_k&feature=youtu.be klik deze link aan want het is de moeite waard om dit te zien.
De foto is van Herman van Veen. Hij opende TEDx en ik blijf die man geweldig vinden!!
De boodschap op TEDx..' Laat de patient helpen! Ook zij kunnen helpen op weg naar betere zorg.'
En zo had ik een zeer bijzondere verjaardag met 900 man op feest. Een verjaardag die me lang bij zal blijven.
Maar de kinderen waren ook weer superblij dat ikthuis was en Rob moest enorm huilen. En natuurlijk nog even samen de verjaardag gevierd.
Overigens had ik nog een cadeau op mijn verjaardag. Op de digitalezorggids.nl werd ook een blog van mij gepubliceerd over Ehealth. Klik deze link aan als je die wilt lezen. http://www.digitalezorggids.nl/blog/bel-de-dokter-app
En zo was het een leuke week en gelukkig een stabiele Rob die na 2 dagen zonder TPV en extra vocht dit weer heel hard nodig heeft. Maar de opluchting dat het nu zo gaat is groot.
1 opmerking:
Indrukwekkend , de verhalen. Je Pa
Een reactie posten