26/03 ineens een moeilijk gesprek

Er zijn van die momenten dat je ineens een heel moeilijk gesprek hebt met Rob. Zo ook vandaag. Na de sponsortocht voor KIKA moest alsnog de PAC worden aangeprikt. Nee niet op het vertrouwde moment tussen de middag maar na school om 16 uur. Toch raar dat dan ineens zaken zo anders lopen.

Rob doet de tocht voor KIKA

We kregen het over waarom de PAC elke dag opnieuw aanprikken. Eerst mocht tenslotte de naald een week blijven zitten, maar bij de TPV mag dat niet.
Hier volgt de discussie
Mam ik wil niet dat de PAC elke dag wordt aangeprikt.
Helaas moet dat door de TPV anders gaat de lijn dichtzitten
Dan hoop ik dat ik ooit van de TPV afkom
Ja dat hopen wij ook maar dan moeten de darmen weer gaan werken. En we hopen dat de PAC het ook lang houdt maar we kunnen ook vragen of er dan een broviaclijn komt dan hoef ik niet elke dag aan te prikken.
Nee die wil ik helemaal niet want dan kan ik niet meer fatsoenlijk zwemmen en in de zandbak spelen. Die moet elke dag worden afgeplakt dan. Dan hou ik liever de PAC maar dat moet jij dan wel tegen Ivo zeggen.
Maar eigenlijk wil ik geen TPV meer
Ja maar zonder TPV werd je steeds dunner en slapper en je weet wat dat voor gevolgen heeft
Ja dan maar wat slapper maar dan hoef je iig niet meer aan te prikken.
Maar als je steeds slapper wordt dan kun je op een gegeven moment niks meer.
Dan ga ik toch meer eten en drinken
Je weet toch ook dat je eten en drinken meteen weer in je zakje komt.
Ja dat klopt. Dus eigenlijk moet ik wel TPV
Ja want anders wordt je zo slap dat je alleen nog maar op bed kunt liggen.
En dan ga ik dood. En dat wil ik niet. Oke. dan maar TPV.

En ik kreeg een hele hele dikke knuffel....