21-08 operatie 36 Nieuwe PAC en gelukkig weer thuis

De nacht verliep goed. Het beschuitje wat Rob had gegeten, bleef er gelukkig in. We gingen gezellig PSV-AC Milaan kijken(1-1) maar zo gezellig was het niet, want Rob viel al snel uitgeput in slaap.
Helaas werden we al vroeg gewekt door een piepende pomp. De infuuszak was leeg, dus lag Rob om half 6 alweer televisie te kijken.

Rob lag gisteren de hele dag maar rustig

Zin om op te staan had ik nog niet dus maar gewoon even rustig liggen. Rob keek iig alweer beter uit zijn ogen. Het toegediende vocht had hem zeker goed gedaan.
Het wachten op de operatie kon beginnen.
Eerst werd er nog visite gelopen. Helaas mocht ik er toch weer niet bijzijn. Gelukkig kwam Dr. Roel Kurver later toch nog visite op Rob zijn kamer lopen. Super vond ik dat. Maar goed ook want zo konden we het protocol dat voor Rob gemaakt is voor OK ook nog bespreken.
Ook alvast zaken voor na de OK.
Gelukkig voor Rob was het OK  programma omgegooid en al om 11.30 mochten we richting het operatiecomplex. Helaas waren ze toch weer te snel geweest, want Rob moest weer onnodig lang wachten voor hij naar de OK (OK16 dit keer) gebracht werd. Gelukkig kwam Dr. Ivo nog even langs en zo konden we nog wat doorspreken.
Rob ging wel wat onrustig onder narcose. Zijn hand waar zijn infuus in zat was gewoon heel pijnlijk en bij het inspuiten van de narcosevloeistoffen was dit allemaal erg gevoelig. Later begrepen we ook waarom want zijn hand was toch wat gezwollen.
Het wachten kon beginnen. Dit keer niet lang want een PAC vervangen is relatief een kleine ingreep.
Na een uur en een beetje mocht ik dan ook alweer naar de vercouver ruimte. Rob werd al vrij snel wakker. De PAC bleek nog steeds op de zelfde plek te zitten en dat vond ik wel een beetje jammer omdat die vlak  boven de tepel op een onelegante plek zit. Maar Ivo die al snel kwam legde ook uit dat dat bloedvat nog uitstekend was om de nieuwe PAC aan te leggen en als die op een andere plek gelegd werd dat Rob er weer een litteken zou overhouden. En zo zou het voor Rob iets minder ingrijpend zijn. Ja dat is natuurlijk een goede uitleg. Het was vlot verlopen.
Al heel snel mopperde Rob dat hij naar de kamer wilde en dat mocht van Ivo en we zouden snel naar huis mogen omdat ik als moeder toch alles zelf kon doen. Nou daar waren we het natuurlijk mee eens.
Terug op de afdeling konden we het infuus op de PAC aansluiten en gaven ook nog wat perfalgan, want Rob had toch wel heel veel pijn bij zijn schouder en bij zijn PAC.
Nadat Rob nog wat beschuit had gegeten ging ik snel spullen pakken. Ivo kwam nog even langs en ook Dr. kurver. Er moest nog een afspraak met de kinderarts gemaakt worden en Ivo de Blaauw zien we in september.
Dus naar huis. En thuis maar snel het infuus weer, want eten en drinken ging nog mondjes maat. Morgen starten we de TPV weer op. Het was nog wel erg druk voor Rob en dat uitte hij in ontzettende boze en chagrijnige buien. Gelukkig voor hem moesten de jongens voetballen en zo keerde de rust terug. Nu ligt hij lekker rustig in zijn bed.
Stan, Myrne en Gijs zijn inmiddels ook op school begonnen. Gijs voor het eerst op de middelbare school. Helaas heb ik die dag weer gemist. Maar er volgen nog vast heel veel mijlpalen.