19-08 op naar operatie 36

En dan zitten er 3 kinderen alweer een week op school. De vakantie lijkt al weer heel lang geleden. Meteen weer in het ritme, want dat verleer je nooit. Wiese mocht starten in groep 3. Altijd een heel leuk jaar. Een jaar waarin ze zoveel leren. Ook betekent dat dat ze de veilige speelplaats van de kleuters moeten verlaten en tussen voor in hen hele grote wilde kinderen moeten spelen. Tja en als je dan de allerkleinste bent van die hele speelplaats, dan zien ze je wel een over het hoofd. Gevold is dat ze al twee keer ondersteboven is gelopen. Maar ze vindt het wel helemaal geweldig. Ook had ze vrijdag haar eerste turnles en ze vindt ook dat fantastisch! Ze stond thuis al regelmatig op haar hoofd dus nu maar in de turnhal gaan beginnen

Lotte en Luuk genoten tijdens de minidisco (Cypsela)

Luuk gaat alweer naar groep 7. Hij zag er enorm tegenop, omdat het vorig jaar allemaal niet geweldig liep in die klas. Veel pesten en gewoon een klas met kinderen die in zijn ogen gewoon niet opletten. Deze week leek al wel wat beter te gaan, al stond hij deze morgen weer op met hele slechte zin en geen zin om naar school te gaan. We wachten af.
Gelukkig maakte zaterdag een overwinning op het voetbalveld ook weer veel goed.
Rob zit alweer in groep 4. Nieuwe juffen dus dat betekent ook veel op school zijn voor kleine gesprekjes. Het wordt een jaar waarin het schoolzwemmen begint en ik dus 1x in de 14 dagen een middag mee naar het zwembad moet om mee te helpen. Ook dat maar inplannen dus. Ook ga ik nog een paar keer assisteren met de gymles. Even opgang helpen en daarna zal het wel gaan lopen. Ook de skoolmate zal ingezet gaan worden al moeten we nog even met zijn allen kijken hoe dat ding precies werkt.
De oudste 3 hadden nog vakantie dus die deden ook letterlijk geen fluit. Soms toch maar even achter de broek aan zitten.

Gijs en Wiese op vakantie

Helaas voor Rob start het nieuwe schooljaar ook weer met enorme pech. Op de vakantie al merkte ik dat zijn Port-a-cath soms wat slechter werkte. Met heparine kreeg ik hem dat wel weer aan de gang en kon de TPV en extra NaCl toch gegeven worden. Na de vakantie heb ik daarover toch maar een mail gestuurd. Vrijdag kreeg ik een mail terug dat de kinderarts nog zou bellen. Dat gebeurde vrijdagavond dus. We moesten meteen zaterdag komen om de loog procedure op te starten. In eerste instantie werd mij uitgelegd dat het met verdund zoutzuur zou gaan gebeuren.
Zaterdagmorgen dus balend naar het Radboud. Tot mijn verbazing gingen ze aan de slag met Natriumhydroxide maar ik las al snel dat dit ook een protocol is. De verpleegkundige legde alles uit hoe we het gingen doen. Eerst 1,5 ml van dat spul en daarna elk half uur 0,5 ml. Dat ging dus al met al ruim 8 uur duren. Daarna nog 1,5 ml nacl ook in porties van 0,5 dus we waren ruim 10 uur zoet.

Ik mocht het allemaal zelf doen en na de tweede gift kwam er al niemand meer kijken. Zodoende hadden we een rustige dag samen. Rob en ik vermaakte ons een beetje met spelletjes en ook de ping pong tafel werd flink gebruikt. Ook konden we lekker even naar buiten.
In het protocol stond dat het in het begin het doorspuiten wel steeds zwaarder kon gaan worden. Nou dat gebeurde ook, maar na 8 ml vond ik het te zwaar en ik riep de verpleegkundige erbij. Ook zij vond dat het raar ging. Maar eigenlijk was er niet veel ervaring, dus ging de verpleegkundige de kinderarts bellen. De kinderarts ging al snel overleggen met de supervisor.
Het was inmiddels 8 uur en ook de kinderarts Dr. vd Flier kwam kijken. Hij vond het ook meteen niet goed en ging over leggen met Jos Draaisma. Er werd besloten om de NaCL iets later te geven om zo de NaOH nog wat tijd te geven. Maar helaas de PAC wilde helemaal niet meer. Er was geen vloeistof meer in te krijgen. Dr vd Flier zei dat Jos zelf nog zou komen. Maar na een uur kwam hij terug en zei dat het eigenlijk allemaal geen zin meer had. Er moest een nieuwe PAC ingezet gaan worden. Dat betekent dus weer een operatie. Weliswaar geen grote, maar het is wel noodzakelijk. We mochten naar huis en maandag zouden we horen wanneer Rob aan de beurt is. Het moet natuurlijk wel zo snel mogelijk.
Verder kreeg ik wel de compimenten dat de PAC van Rob zolang heeft gezeten. Ja zei de arts dat is een voordeel als er maar een heel klein team met de Port-a-cath werkt. Het blijkt dat de PAC dan veel langer meegaat.
En over dat laatste ga je dan weer nadenken. Weer een argument dus waarom ZIN (zorg in natura) dus geen optie is. Dus eigenlijk ben je dan maar blij dat je alles zelf doet.
Nu op naar operatie nummer 36. En hopelijk heel snel want Rob is inmiddels al bijna een kilo kwijt en dat terwijl we juist ondekte dat Rob zo enorm gegroeid was. 1.24 m en 23 kilo!
Gisteren nog maar even de verjaardag van Wiese gevierd want ook dat gaat door. 4 Augustus is zij 6 geworden en gisteren hadden daar dus een heel gezellig feestje van.