12/04 Wond schoongemaakt op OK

Gisteravond was het eigenlijk al heel veel huilen, maar vanmorgen werd Rob huilend wakker. Hij wilde geen operatie. Ik had inmiddels alles al klaar gemaakt en zodoende konden we daarna al vrij snel gaan, maar niet voordat Rob alle kinderen en papa een uitgebreidde knuffel had gegeven waarbij hij de nodige tranen liet vloeien.
In de auto werd hij wat rustiger en rond 8.40 meldden wij ons op afdeling het strand. Hij werd verwelkomd door Angela (ja zijn lieve Angela) en weer moest Rob enorm huilen.
Het bekende intake gesprek volgde. We zaten met heel veel bekende op de afdeling en al snel zaten we met de ouders van Fransis, Fransis zelf en Rob in de ouderkamer. Zo kom je de dag echt wel door. Rond 10.30 gingen we weer terug naar de kamer en Rob ging rustig op zijn bed liggen. Om 11.04 gingen we opweg naar de operatiekamer. Tja en alsof de duvel ermee speelt, weer ging het heel lang duren bij het OK complex. Dit keer kon niemand "de groene golf" aanmelding vinden. Dit is een EPD formulier waarbij de patient door het operatietraject wordt geloodst zeg maar. Begin wat er gebeurt is op de afdeling, daarna voor OK, op OK, vercouver en dan weer afdeling. Tja en toen moest dat dus weer "even aangemaakt worden. En Rob maar weer wachten. Hij trok zich weer terug in zijn eigen wereldje maar zijn hartje ging enorm tekeer.
Uiteindelijk werd hij om 11.38 in slaap gebracht. Gelukkig wist ik dat het kort zou worden dus ik ging even koffie drinken in de wachtruimte. Ivo kwam al redelijk snel naar mij toe. Het was dus idd een abces geweest, die inmiddels al geknapt was. Ivo had alles onder de huid schoongemaakt en ook wat granulatieweefsel weggehaald.
Even later mocht ik naar Rob toe. Hij was nog in slaap, maar ook dat duurde niet lang. Het was tenslotte ook niet zo'n lange narcose.
Rob vond zelf na 5 minuten dat hij ook al weer naar de afdeling kon. Dus werd er gebeld.
Rong 13.00 kwamen weer terug op de afdeling en Rob at rustig een soepstengel (zie foto) Wel moest hij nog echt even bijkomen. Drinken ging gelukkig ook goed en daarna nog een eitje en na een dikke knuffel van Angela gingen we weer snel naar huis.
En om 15 uur zat Rob weer heerlijk blij op de bank. Wel moest ik hem wat pijnstillers geven, maar toen de kinderen uit school kwamen was hij dan ook weer helemaal blij.
Gezellig met ze spelen en Rob zei: Nu is mijn dag toch nog een klein beetje leuk.
Om 18 uur belde Dr. Sie mij op. De MRI kan nu op 26 april. Dat is heel mooi, want dan kunnen de operaties aan de decubituswond misschen toch gewoon begin mei starten en zijn we voor de zomervakantie klaar, zodat Rob gewoon in groep 3 kan beginnen.
Rob was toch wel moe die avond en hij sliep redelijk snel. Wel nog pijn in de nacht, maar na een beetje tramadol kon hij weer slapen.
Ivo Bedankt dat je dit zo snel heb kunnen regelen vandaag!! super.