Hoe gaan kinderen om met het overlijden van hun oma. Dit is dus echt zeer leeftijd afhankelijk. Je merkt dat Stan al richting pubertijd gaat en dus zijn verdriet verbergt, maar dat lukt niet altijd. Myrne is wat opener en praat er gewoon over en vergiet heel wat tranen. Ook Gijs bevindt zich ook in deze fase. Luuk begrijpt het goed, maar loopt ervan weg. Rob zegt gewoon waar het opstaat: oma is dood. Nu kan ik haar niet meer knuffelen. En Wiese snapt er niks van. 's Avonds werd er door de kinderen gewoon carnaval gevierd. Het gaat voor hen allemaal door.
Maandag is ons mama weer thuis gekomen. Mijn schoonzus en ik zijn naar st. Oedenrode gegaan om ons mam om te kleden en haar op te baren in de kist. Daarna hebben we haar naar huis gebracht. Ons mam werd thuis in de slaapkamer gelegd waar iedereen afscheid van haar kon nemen. Rob stond regelmatig aan haar kist te roepen: oma oma heb je pijn? Hij aaide haar handen maar vond ze erg koud. Myrne aaide en knuffelde haar. Ons mam lag er ook echt mooi bij. Precies zoals ze was met een glimlach om haar mond. Luuk nam gewoon ons Wiese en Luna mee om zo te camoufleren dat hij eigenlijk niet goed durfde maar wel wilde.
De avondwake was echt persoonlijk. Ons Myrne had nog een eigen gedicht gemaakt. Helaas lukte het haar niet om dit goed voor te lezen, maar samen is het ons gelukt. De kinderen staken de kaarsjes aan. Rob is niet lang geweest, die vond het maar niks.
De begrafenisdienst was indrukwekkend, waardig en mooi. We droegen ons mam zelf de kerk in op de muziek van nabucco van het slavenkoor. We hadden ieder ons eigen gedicht gemaakt. Myrne kon deze keer haar gedicht perfect voorlezen en ik was trots. Het was druk. Zoveel mensen doet je goed. Maar ons mam was ook echt een goed mens met belangstelling voor andere. We droegen ons mam ook weer de kerk uit op haar lievelings muziek The rivers of babylon. Ze heeft altijd geroepen dat ze daarmee de kerk uit wilde worden gedragen.
We hebben haar tot haar laatste rustplaats begeleid. Het laatste wat we konden doen.
Ik wil iedereen die ons papa het laatste jaar heeft gesteund super bedanken. En ook voor alle kaarten. Het was overweldigend. Tot slot eindig ik dit verslagje met de woorden die Myrne echt zelf heeft geschreven en zo schitterend voor las.
Lieve, lieve oma
Het is goed zo, was het laatste wat je zei
Telkens als je onze gezichten zag, werd je meteen weer heel blij.
Er zijn echt heel veel dingen, die ik nu erg mis.
Maar je kunt er niets aan doen, het is hoe het is.
Ik hoop zo dat je weet, dat ik jou diep in mijn hart, nooit meer vergeet.
Bedankt voor de leuke tijd, die ik met jou heb gedeeld.
Want als jij er niet was geweest, had ik mij op zaterdag, altijd verveeld.
Ik ga je missen oma.
PS. Mam je hebt het echt fantastisch gedaan!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten