Vanmorgen was het echt spannend, want misschien mocht eindelijk die spreidbroek uit. Maar eerst kwamen we erachter dat Rob koorts had. Dus maar even de uroloog gebeld, want we moesten toch naar Nijmegen. Meteen aanrijden en weer via katheter urine opvangen. Zo gezegd zo gedaan dachten we. Toch eerst maar even foto's heupen en onderbenen. Daarna was het wachten op de orthopeed. Ondertussen deed de verpleegkundige een verwoedde poging om urine af te nemen, wat wederom niet lukte, dus maar even een verblijfskatheter.
De orthopeed kwam binnen en viel meteen met de deur in huis: de spreidbroek hoeft overdag niet meer gedragen te worden. Helaas lieten de foto's zien dat de heupen niet verder hersteld waren en dus moeten we dit accepteren en maar hopen dat de heupen nooit uit de kom gaan. Maar dat verwacht hij niet. Dus dat was slecht bericht bij een goed bericht. De onderbenen waren inderdaad gedraaid, maar daar doen we voorlopig even helemaal niks aan. Laat Rob nu maar eerst werken aan zijn ontwikkeling. Een daar waren we het allemaal mee eens!
Daarna weer opweg naar urologie. De urine die eigenlijk in zijn katheter moest zitten zat in zijn luier, dus was weer niet goed. Nu druppel voor druppel er met een spuit alles uithalen. De urine was schoon. Dus dat was goed. De kinderarts in Eindhoven werd gebeld, omdat Rob toch koorts had. We moesten ons in Eindhoven op de eerste hulp melden.
Op naar Eindhoven! Om half 4 waren we daar. Om 16.15 werd Rob nagekeken. Er werd bloedgeprikt en er werden longfoto's gemaakt. Alles uitslagen waren redelijk goed dus zal het wel weer een virusinfectie zijn.
Om 18.15 eindelijk thuis. Een lange dag voor Rob die het ziekenhuis niet echt leuk meer vindt. Hij huilt bij de onderzoeken en de doktoren worden kritisch bekeken. Rob had het 's middags helemaal gehad en veel huilbuien waren het gevolg.
Gelukkig kwam dinsdag zijn lach weer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten