Deze morgen belde Gerard van het Radboudziekenhuis op om te vragen hoe het met de ontlasting van Rob ging. Ik vertelde dat dit dus niet zo goed was. En aangezien we toch naar Nijmegen moesten, wilde Gerard dat we snel langs kwamen, zodat hij een techniek kon uitleggen dat het persen bevorderd. Zo gezegd zo gedaan. Alles snel in de auto en opweg.
Deze techniek hield in dat je Rob met zijn knieen tegen elkaar op zijn buik te duwen. Het helpt wel. Verder nog een kleine massage techniek. En nou maar hopen dat het helpt.
Daarna een hele lange wandeling opweg naar de ergotherapeute. Zij hadden een soort banden voor Rob zijn benen gemaakt die zijn voeten naar buiten trekken tijdens het kruipen. In eerste instantie waren ze te strak. Rob kroop nu met zijn voeten naar buiten en probeer dat maar, je knieen voel je dan goed! Nadat ik hun daar op had gewezen hebben we een oplossing gezocht en die redelijk gevonden. Rob blijkt echt een uniek probleem te hebben. Fijn toch nog een uniqum die we liever niet hadden gehad. Er wordt wel snel een afspraak bij de orthopeed, omdat zijn achillespezen aan het verkorte zijn en zijn schoentjes daardoor geen goede functie meer hebben t.a.v. zijn klompvoetjes en zo krijgt hij er nog spitsvoetjes bij.
Ach kan er nog wel bij. Maar met een supervrolijke gup gingen we weer huiswaarts op naar de andere 4 sprinkhanen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten