23/6 Wat een bijzondere week

Wat een bijzondere week was het vorige week! Een week met zoveel unieke momenten! Maar helaas begon de week wel met een ziekenhuis bezoek. Rob had er een drukke dag met veel wachten en wat onderzoeken. Om half 12 had hij een echo nieren/blaas. Omdat hij prima weet wat het inhoud, vindt hij het allemaal wel best.
Daarna was het bloedprikken en dit keer mocht ik het voor de tweede keer zelf doen onder begeleiding van de kinderarts. En het ging goed! In 1 keer raak en daarna konden de buisjes gevuld worden. Zo vanaf nu mag ik zelfstandig veneuze bloedafnames doen.
De kinderarts kwam later terug voor de poli en we bespraken hoe het ging. Het gaat allemaal wat beter, alleen heeft alles heel heel veel tijd nodig. En de urineweginfecties blijven een zorgenpunt. We maakten ook hele goede afspraken voor de vakantie. Tenslotte blijft het een risico om met Rob te gaan, maar de kinderarts vindt het een verantwoord risico, omdat hij ook beseft dat de vakantie gewoon erg belangrijk is voor ons gezin. Een hele lijst met mediciatie mee en afspraken wanneer toe te dienen en wanneer te mailen en te bellen. En zo is alles verantwoord.
De echo van het hart liet zien dat de pulmonale hypertensie nu tussen 30 en 35 zat. En omdat de hartkamer mooi slank was hoeven we nu alleen nog zuurstof te geven indien de saturatie onder de 93-92 gaat en bij ziek zijn. Mooi.
De uroloog zag geen gekke dingen op de echo, maar wil wel dat de candida wordt aangepakt en zo kreeg Rob weer een kuur fluconazol. De lange dag zat erop.
Dinsdag was het de dag van het gala van Myrne. Dat betekent de haren doen (2 uur lang vlechten etc, maar gelukt) een klein make-upje een mooie jurk en stralen maar. En ondanks de zenuwen, straalde ze samen met haar vriend Stan. Wat heb ik gelachen met die twee. Een heerlijk stel met lol en liefde. In een gele volkswagen kever gingen ze naar sunrise in Aqua best waar het gala van het stedelijk lyceum plaatsvond.
En bij het uitstappen zag je het plezier! Alleen oog voor elkaar en even waren de zenuwen weg, want volgens mij zagen ze geen mensen meer staan. Zo mooi. Zo genieten. Twee stralende mensen!
Gijs en Rob waren ook mee gaan kijken en ook zij genoten. Rob genoot alleen al van alle auto's. Link: Vlog van Rob.. Gala   Hij maakte er een vlog van. Altijd leuk natuurlijk . En zo werd het een mooie dag, die op woensdag nog een schitterend vervolg kreeg. Myrne bleek geslaagd te zijn voor haar tweetalig Gymnasium! Ze was zo bang voor de uitslag, maar uiteindelijk heeft ze geen één onvoldoende en zelfs een 9 voor Spaans op haar eindlijst! Ja dan ben je als moeder toch super trots. Even gezellig buiten koffie met gebak, want dat hoort erbij. En na de vakantie gaat Myrne Spaans studeren aan de universiteit van Nijmegen.
Donderdag was dan even een relatief rustiger dag. Voorbereiden op een mooi weekend. Wiese had zich namelijk op het hoogste niveau geplaatst voor het NK en omdat je op het hoogste niveau acteert, mag je dit gaan doen in AHOY. Gaaf toch? En omdat er op vrijdag eerst podiumtraining is (je komt toch niet meer bij), hadden we vrij gevraagd van school voor Wiese. In de ochtend bracht Myrne haar al heel vroeg naar Boxtel waar Wiese met de trainsters mee naar Rotterdam reed. Later gingen Myrne, Rob en ik haar ophalen (11.45) Volgens mij hebben de meiden samen met de trainers daar enorm genoten, want ze kwamen stralend  naar buiten . We reden naar het Bastion Hotel, want het was met Rob geen doen om steeds op en neer te rijden naar huis en zo kreeg ook Wiese wat meer rust.

foto Sandra Janssen

Het was gelukkig een heel vriendelijk hotel. Het ontvangst daar was geweldig! De vrouw vertelde aan Wiese dat het toch wel heel speciaal was dat ze in Ahoy mocht turnen en Wiese glom met de seconde meer van trots.
Na 3x op en neer lopen hadden we alle medische zooi eindelijk op de kamer staan en kon ik Rob gaan verzorgen. Infuusaansluiten etc. We gingen maar in het hotel eten omdat het anders te lastig was met alle pompen. In het hotel zaten ook Shadé (een turngenootje) en haar mama dus was het gezellig. De meiden gingen nog gezellig een ijsje bij de Mac halen (zat er tegenover) en zo op naar de volgende ochtend heel vroeg! Om half 8 moest Wiese er al zijn. De haren gevlochten en in een knot, turnpak aan en daar ging ze hal 1 in. Papa en Luuk kwamen ook nog kijken. Zo leuk om dit met je gezin te doen! En ze was klaar voor de wedstrijd. En ze deed het echt geweldig!  Een 27 ste plek was haar deel. Maar wel met weer een puntenrecord! 47.900 in totaal. Uiteraard is alles weer gefilmd. Link: Wiese Ahoy NK Daarna gingen we nog naar de andere turnsters van Tabitta kijken. En Wiese en Rob waren ook helemaal blij toen ze op de foto konden met Eythora Thorsdottir. Het was zo leuk voor de meiden om tussen de "grote"gewoon rond te lopen!

foto Sandra Janssen

Kortom het was helemaal een week om nooit te vergeten. Ook leuk dat er nog kinderen kwamen kijken van Dioscuri naar Wiese. Tenslotte is het allemaal daar begonnen.
Maar wat heeft ze vooral veel lol met de meiden van Tabitta. Dit is mede een verdienste van de trainers. De trainers die sowieso een goed resultaat neerzetten want de meiden van Tabitta hebben maar liefst 11 medailles mogen ophalen dit weekend. Ik wil de trainsters dan ook enorm bedanken voor hun enorme inzet.
Helaas kon Rob de dag niet afmaken. Myrne bleef met Wiese daar en ik ging snel met hem naar het hotel, waar Rob volledig instortte. Hup maar snel aan het infuus en dat hielp wel wat gelukkig. Zondag bleef Wiese met haar volledige team in Ahoy en reden wij naar huis. Uitrusten van een enerverend weekend. Wiese kwam die avond helemaal kapot thuis, maar wat heeft ze enorm genoten!

foto Sandra Janssen

Helaas was het maandag weer helemaal fout. Rob had een urineweg infectie. Omdat de uitslag op zich liet wachten konden we pas dinsdag starten met antibiotica. Helaas toch net te laat, want woensdag was hij enorm ziek met hoge koorts. Gelukkig sloeg de antibiotica wel aan en knapte hij wat op. Maar bleef donderdag wel goed in zijn bed liggen nog. Ach het was toch te warm om iets te doen.
En zo hebben we in ieder geval een week gehad waar we zo van hebben genoten. Dit pakken ze niemand meer af. Nu op naar vakantie, maar eerst nog heel hard duimen dat Luuk nog overgaat. Gijs gaat wel lukken, maar Luuk moet er nog heel hard aan trekken. Rob is weer aan het opknappen gelukkig. Op naar de zomervakantie. Hard aan toe.