Wat een saaie dag hier. Gelukkig voelt Rob zich wel wat beter. Hij ziet nog bleek, maar de koorts is tot nu toe weg. Er is een bacterie in zijn urine gevonden. Helaas niet die, die met amoxiciline te behandelen is. Tot nu toe heeft alleen de antibiotica via infuus zin. Morgen weten we definitief welke antibiotica Rob nodig heeft en dan maar duimen dat die oraal gegeven kan worden anders zijn we nog 4 dagen hier...
En hopen dat de koorts weg blijft, want als de antibiotica oraal gegeven kan worden en Rob geen koorts meer krijgt dan mogen we morgen naar huis. En dat is wel te hopen, want het begint aardig eenzaam te worden hier.
Rob mist iedereen verschrikkelijk. Vooral papa, maar helaas is het onmogelijk voor John om te komen. Daarom willen we naar huis. Gewoon weer normaal thuis alles doen en bij de kinderen zijn.
De temperatuur is vanavond toch nog tot 38.4 en dat was eigenlijk niet de bedoeling, maar het net geen koorts toch? Gelukkig kwam Ome Ard samen met onze Stan vanavond nog even op visite. Rob genoot er zichtbaar van en ik ook. Weer even iemand zien. Zeker omdat de PM-ers hier op deze afdeling ook al twee dagen niet geweest zijn is het best vermoeiend. Steeds Rob bezig houden en alleen maar met hem bezig zijn en niet even tijd voor een half uur iets anders.
Ik hoop echt dat de anti biotica oraal kan, want wat willen we graag naar huis.
Ach wat loop ik toch te klagen. Er blijven nog ergere dingen. En dit weekend wordt het mooi weer dus... verzin zelf maar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten