maandag 23 november 2009

23-11 Met lood in de schoenen...

Het is nu 6.15. Bijna alles ingepakt. Weer naar het Radboud. Als een berg zie ik er tegenop. Wat staat Rob nu weer te wachten en zal hij daarna wel van de pijn afkomen. Ik wil iedereen bedanken voor de belangstelling. De reacties via mail, comments, of kaartjes doen je goed. Het helpt je echt door de tijd heen.
Ik probeer in het Radboud jullie weer op de hoogte te houden. Maar nu brood smeren voor de kinderen.
Het afscheid viel deze keer zwaar. Vooral nadat ik Wiese op de peuterspeelzaal had afgezet, kon ik het even niet meer drooghouden. Hup in de auto en opweg.
Rond 10 uur waren we weer op de afdeling. Net of je niet bent weggeweest. Tja we zijn dan ook nog net iets meer dan 2 weken thuisgeweest.
Er volgende een intake gesprek. Even weer alles doornemen en kijken of alles is gepland. Een gesprek met de artsen, vandaag infuus prikken etc.
René Wijnen en Ivo de Blaauw kwamen rond 12 uur. Er volgde en goed gesprek met wat Rob te wachten staat. Het oude stoma wordt weggesneden en misschien haalt hij nog een extra stukje darm weg. Ze proberen om het ileostoma op dezelfde plaats te zetten. Het risico van dit stoma is dat Rob bij te weinig vocht uit kan drogen. Je hebt nu namelijk meer vochtverlies. Normaal gesproken neemt de dikke darm weer vocht op, maar dat kan dus niet meer. Ze gaan ook een endoscopie van de buik maken (inkijk). René weet wel waarom het malone lekt. Er is een stuk losgegaan. Hoe dat kan? Puur pech.
Ze weten werkelijk niet hoe het nu kan dat Rob zoveel pijn heeft. René Wijnen gaf ook eerlijk toe dat hij als een berg tegen deze operatie opziet, omdat niemand de garantie kan geven dat ook daar pijn ontstaat. Maar we moeten blijven hopen. Morgenmiddag gaat het gebeuren.
Het infuus prikken was deze keer echt erg. Nadat 1 arts het drie keer had geprobeerd, kwam er iemand anders. Gelukkig was het de tweede keer raak. Helemaal overstuur, maar toen het klaar was verscheen er toch en lach. Een ijsje kreeg Rob als beloning. dubbel en dwars verdiend.
Het zullen nog lange uren worden tot morgenmiddag. Het is zo laat omdat ze persée met z'n tweeën willen opereren. Aftellen is begonnen.
21.30 Rob is gelukkig vroeg in slaap gevallen. Op de afdeling zijn toch weer bekende. Dus is er toch weer "buurt". Bijna klaar om te gaan slapen. Tenminste als dat lukt. Op naar de dag van morgen....

Geen opmerkingen: