Vol goede moed gingen Rob en ik vorige week vrijdag naar Blixembosch om de beenbeugels te passen. Eindelijk af. ze zagen er goed uit. Dus aantrekken maar! Kostte even een paar traantjes bij Rob, maar uiteindelijk vond hij het goed. Maar dat was schrikken. Zijn linker been ging nu nog verder naar binnen staan! Terwijl de beugels dat juist moesten voorkomen. De beugel van de rechterbeen was goed, maar zijn linkerbeen ging nu vanuit zijn heupgewricht al draaien. Veel te zwaar dus. Een zware teleurstelling, al had ik er van te voren wel een beetje rekening mee gehouden.
De revalidatiearts werd er snel bijgehaald. Zij vond het ook echt een tegenvaller. Ze gaat nu contact opnemen met de revalidatiearts in Nijmegen. Kijken wat de volgende stap is. Maar die paar pasjes lopen met toeters en bellen zit er voorlopig niet in. Laat hem nu maar voorlopig zelf lekker aanklooien. Want zonder al die hulpstukken redt Rob zich voorlopig uitstekend en kan hij juist meer. Afgelopen dinsdag liet hij namelijk weer zien dat hij zonder schoenen beter vooruitkan op zijn eigen wijze, dan met schoenen. Ach wat is nou het beste. Even over nadenken.
Woensdag moesten we naar Nijmegen. Rob zit namelijk in het groot spina bifida onderzoek en in dat kader kreeg Rob allerlei onderzoeken. Eerst werd heel zijn vooruitgang van de afgelopen 2 jaar doorgenomen. Ook werden er allemaal testjes gedaan. In het begin vond Rob het allemaal maar niks, zeker niet toen er met een hamertje reflexen werden getest. Maar toen hij zelf mocht "timmeren" was alles prima en werkte Rob keurig mee.
Daarna werden de spieren en botten in zijn benen met een echo gemeten. Zijn rechter been was zoals verwacht sterker dan links.
Daarna werd er een EMG uitgevoerd. Rob kreeg plakker op zijn been waar stroomstootjes door werden gegeven. in zijn onderbenen kreeg je geen reactie. Bij zijn bovenbenen wel iets, maar Rob raakte daarvan zo overstuur, dat we maar besloten om er mee te stoppen. Met een knuffel gingen we maar naar huis.
Volgende week is namelijk weer een drukke ziekenhuisweek. Maandag krijgt Rob een MRI. Wiese krijgt die dag ook uitslag van EEG. Dinsdag moet Rob een nachtje blijven slapen, omdat hij woensdag weer als eerste wordt geopereerd aan zijn darmslijmvlies. Nou ja echt van opereren kun je niet spreken, maar hij moet wel onder narcose om vervolgens de injecties te krijgen.
Het is niet anders. We duimen dat het allemaal weer goed gaat, maar dat zal ook wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten