Drukke tijden hier. Veel turnwedstrijden van de meiden en de winterstop is voor de jongens ook eindelijk weer voorbij. Rob is opgegeven bij het Elde college en nu heel hard duimen dat hij aangenomen wordt op deze school. De twijfel groeit.
Maar nog meer twijfel is er momenteel over zijn gezondheid. Woensdag moesten we weer naar het Radboud voor even gewoon een policontrole. Eerst kreeg Rob een echo van zijn hart en daarna een ECG. Dokter Zina kwam al snel erna en kwam met een zorgelijk gezicht binnen. We gingen maar even naar een rustige ruimte en ze vertelde dat de pulmonale hypertensie weer flink was toegenomen en dat nu zijn rechterhartkamer wel was vergroot. Kortom zijn hart kon deze druk niet meer goed aan.
Dat was even enorm schrikken. Wat nu. Rob beseft al heel snel dat alles niet goed was en dat hij het voorlopig echt heel rustig aan moest gaan doen. Daar kwamen even de tranen en de arts liet ons even alleen, zodat ik even met Rob rustig kon praten.
Even later vertelde ze de mogelijkheden. Medicijnen zou kunnen, maar die moesten oraal, en of dat bij Rob dan gaat werken is echt enorm de vraag. Zuurstof gedurende dag en nacht moest nu sowieso. Vorige keren hielp dat ook, dus misschien voor nu even beter dan uitproberen van medicatie.
Ook wilde ze na overleg met dr Fuijkschot een CT scan om te kijken of zijn aderen toch niet weer verder dicht zijn gaan zitten.
En ze ging alles versneld naar Leuven sturen. Ze was al verbaasd dat ze na de eerste mail ze al meteen dezelfde dag reactie had. Ja ik heb het idee dat het altijd in andere landen sneller gaat met antwoord geven, maar die opmerking hield ik maar voor me. Kijk maar naar Groningen. Dat had maar een half jaar geduurd. En ja Rob moest meer rust. In de middag beter op bed gaan liggen met zuurstof.
Wat de oorzaak is, is niet duidelijk. Maar laatste tijd wilde Rob gewoon minder rusten en in de nacht mocht de saturatiegrens naar 92, maar of dat nu allemaal verstandig is geweest. Nou nee dus.
De onderzoeken worden iig sneller gepland nu.
Daarna wilden ze ook nog bloedafname. Gelukkig mocht ik het weer zelf doen en dat was dus zo gepiept. Daarna nog even bij de kinderarts op de poli. Ja dat alles nu zorgelijk is, dat is wel duidelijk. Het is een flinke klap, maar nu eerst maar even op zoek naar de oorzaak. En Rob is zelf idd geschrokken en ging daarna thuis goed op bed liggen. Met zuurstof. Maar even kijken hoe hij zich het best kan vermaken komende tijd. Wel hebben we met kinderarts afgesproken dat hij niet met zuurstof naar school gaat. Maar wel maar tot 12 uur.
In de avond belde de kinderarts dat ook het kreatine gehalte nog eens te hoog is. Kon er ook nog wel bij. Kan 2 oorzaken hebben. Of toch te weinig vocht (dus nu meer vocht via pompen) of dat de aderen van de nieren weer dicht zitten, want de vorige keer dat deze waarde te hoog was, was dit de oorzaak (september 2016). Nu maar even slikken en proberen door te gaan. Maar wel even een flinke schok.
Zijn er nog leuke dingen? Oh ja hoor. Onze kleine meid had 2 medailles op de toestelfinales. toestelfinales en heeft zich geplaatst voor de halve finale. De kwartfinale was in Roden (idd 10 km van Groningen af) dus hadden we maar een overnachting geboekt in het Fletcher hotel in Roden. Rob, Wiese en ik. Even een leuke dag er van gemaakt. Uiteraard ook daar een filmpje van voor de liefhebbers kwartfinale Turnen . Komende weekenden zitten iig nog vol met turnen. Morgen Myrne de regiofinale en op 2 april mag Wiese naar Vlissingen. Hopelijk zit het weer voor de jongens ook wat meer mee, zodat het voetbal eens echt kan gaan beginnen.
Luuk zit vandaag de laatste dag in Alicante voor een uitwisseling. Daar iig vandaag een warme dag. Mag hier ook snel gaan gebeuren. Ben de kou een beetje zat. Maar om daar nu over te gaan zeuren na afgelopen dagen.. Niet doen.
