Vanmorgen had Rob na een onrustige nacht al hoge koorts. Gister hadden we de therapie al afgezegd omdat Rob niet lekker was. Maar vanmorgen al 39,7. Dus ziekenhuis weer bellen. We moesten meteen naar Eindhoven komen naar de eerste hulp. Om 9 uur arriveerde we. Er kwam een kinderarts assistente naar Rob kijken. Ze wilde natuurlijk urine en bloed afnemen, maar ze wilde ook een foto van de longen. Zo gezegd zo gedaan. Gelukkig had mijn oude buurmeisje ook dienst daar en zij maakte de foto van de longen. Af en toe kwam ze gezellig kletsen en mijn verwennen met koffie en brood. (Wendy bedankt).
Om half 1 kwam de eigen kinderarts van Rob. Rob had longontsteking. Oeps even schrikken. We mochten alleen naar huis op voorwaarde dat ik hem goed verzorg. En dat doen we natuurlijk. Dus met antibiotica op zak huiswaarts gekeerd.
Woensdag werd er om 15.15 in Blixembosch de rolstoel opgehaald. Al een klein beetje vooruit komt Rob. De rolstoel is helemaal gemaakt op zijn spreidbroek. Ideaal. Ook word er een eigen stoel aangevraagd plus een hoog/laag bed. Het gaat gelukkig al weer beter met Rob. Hij lacht weer volop.
woensdag 13 december 2006
vrijdag 8 december 2006
week 49
Maandag stond weer gewoon de therapie op het programma. Rob deed weer zijn best en het ging weer een beetje vooruit. De logopediste was ook tevreden en Rob hoeft daar voorlopig niet meer terug te komen.
Dinsdag was Rob weer een beetje koortsig. Toch even naar Blixembosch. Zijn rolstoel was al bijna klaar. Hij is nu gemaakt op zijn spreidbroek. Nog een paar aanpassingen en als het goed is is de stoel volgende week woensdag klaar.
Om 11 uur belde de uroloog om te vragen hoe het in Eindhoven was gegaan. Omdat het katheteriseren niet was gelukt en de urine weer in een plaszakje was opgevangen, zat er weer een mengflora in de kweek. Ik vertelde dat Rob weer koortsig was en het gevolg: ik moest accuut komen. Dus opweg naar Nijmegen. Eindelijk ging het katheteriseren soepel. En dus wachten op uitslag. Maar de Sint hield alle kinderen bezig en dus duurde het wachten niet heel lang. Het sediment was schoon! Toch wilde de uroloog nog dat er een neuroloog voor de zekerheid kwam kijken. Maar ook die was tevreden en we konden naar huis.
Woensdag belde de kinderarts nog op om over de dosis van de laxantia te praten. De grote hoeveelheid moeten we volhouden. Er wordt nog speciaal een medicijn voor Rob gemaakt.
En nou maar hopen dat de koorts wegblijft. Maar Rob: die blijft lachen, en ronddoen.
Dinsdag was Rob weer een beetje koortsig. Toch even naar Blixembosch. Zijn rolstoel was al bijna klaar. Hij is nu gemaakt op zijn spreidbroek. Nog een paar aanpassingen en als het goed is is de stoel volgende week woensdag klaar.
Om 11 uur belde de uroloog om te vragen hoe het in Eindhoven was gegaan. Omdat het katheteriseren niet was gelukt en de urine weer in een plaszakje was opgevangen, zat er weer een mengflora in de kweek. Ik vertelde dat Rob weer koortsig was en het gevolg: ik moest accuut komen. Dus opweg naar Nijmegen. Eindelijk ging het katheteriseren soepel. En dus wachten op uitslag. Maar de Sint hield alle kinderen bezig en dus duurde het wachten niet heel lang. Het sediment was schoon! Toch wilde de uroloog nog dat er een neuroloog voor de zekerheid kwam kijken. Maar ook die was tevreden en we konden naar huis.
Woensdag belde de kinderarts nog op om over de dosis van de laxantia te praten. De grote hoeveelheid moeten we volhouden. Er wordt nog speciaal een medicijn voor Rob gemaakt.
En nou maar hopen dat de koorts wegblijft. Maar Rob: die blijft lachen, en ronddoen.
zaterdag 2 december 2006
week 48 hectiek ten top
Maandag begon voor ons nog gewoon. Therapie op Blixembosch waarin Rob bovenzichzelf uitsteeg en al zijn spiertjes die in zijn benen gebruikt kunnen worden, werden optimaal gebruikt.
De ergotherapeute had een rolstoeltje voor Rob. Een heel mooi gezicht. Eindelijk echt iets waarin Rob vooruit kan. Nu proberen ze de rolstoel nog aan te passen aan de spreidbroek.
De dinsdag werd benut om lekker te zwemmen.
Woensdag belde de kinderarts over zijn ontlasting. Helaas gaat dat nog niet goed. Er werd voor donderdag een hoge klysma afgesproken in het Catharina ziekenhuis te Eindhoven. Om 16.15 werden we verwacht. Het was best zielig allemaal. Rob vond het echt geen pretje en huilde flink. Het resultaat was ook niet goed. Dus vrijdag terug.
De vrijdag kreeg Rob plotseling hoge koorts. De uroloog gebeld in Nijmegen. Hij wilde Rob meteen zien, maar omdat we ook naar Eindhoven moesten, belde hij daar met de kinderarts wat de Uroloog precies wilde en dus konden we met spoed naar Eindhoven.
Eerst werd de hoge Klysma gedaan. Daarna werd er een katheter ingebracht wat niet lukte. Een uroloog werd erbij gehaald. Die kreeg hem er wel in maar later bleek dat die niet goed zat.
De kinderarts kwam langs. Oren, keel en longen waren goed. Dus moest er worden bloedgeprikt om uit te sluiten dat er niks met zijn drain aan de hand was.
Urine werd als nog anders opgevangen. Gelukkig waren alle uitslagen goed.
5 uur later kwam kinderarts weer langs. Er moet nog overleg worden gepleegd over zijn darmen. Want dat gaat niet goed. Wel mochten we naar huis.
Zaterdag was Rob weer wat beter. En maandag belt kinderarts weer terug. En maar hopen dat dinsdag de rolstoel klaar is.
De ergotherapeute had een rolstoeltje voor Rob. Een heel mooi gezicht. Eindelijk echt iets waarin Rob vooruit kan. Nu proberen ze de rolstoel nog aan te passen aan de spreidbroek.
De dinsdag werd benut om lekker te zwemmen.
Woensdag belde de kinderarts over zijn ontlasting. Helaas gaat dat nog niet goed. Er werd voor donderdag een hoge klysma afgesproken in het Catharina ziekenhuis te Eindhoven. Om 16.15 werden we verwacht. Het was best zielig allemaal. Rob vond het echt geen pretje en huilde flink. Het resultaat was ook niet goed. Dus vrijdag terug.
De vrijdag kreeg Rob plotseling hoge koorts. De uroloog gebeld in Nijmegen. Hij wilde Rob meteen zien, maar omdat we ook naar Eindhoven moesten, belde hij daar met de kinderarts wat de Uroloog precies wilde en dus konden we met spoed naar Eindhoven.
Eerst werd de hoge Klysma gedaan. Daarna werd er een katheter ingebracht wat niet lukte. Een uroloog werd erbij gehaald. Die kreeg hem er wel in maar later bleek dat die niet goed zat.
De kinderarts kwam langs. Oren, keel en longen waren goed. Dus moest er worden bloedgeprikt om uit te sluiten dat er niks met zijn drain aan de hand was.
Urine werd als nog anders opgevangen. Gelukkig waren alle uitslagen goed.
5 uur later kwam kinderarts weer langs. Er moet nog overleg worden gepleegd over zijn darmen. Want dat gaat niet goed. Wel mochten we naar huis.
Zaterdag was Rob weer wat beter. En maandag belt kinderarts weer terug. En maar hopen dat dinsdag de rolstoel klaar is.
Abonneren op:
Posts (Atom)