In overleg had de nachtverpleegkundige beloofd om na 12 uur niet meer binnen te komen en gelukkig gebeurde dat ook niet. Dus hadden we een gebruikelijke nacht. Af en toe een piepende pomp of een vol stomazakje, maar dit zijn we gewend. Al vroeg was het voor mij dag. Rob sliep nog even door.
De ochtend zat onverwacht toch nog vol zorgen dingetjes. En Rob die wilde niet zoveel. Alleen zijn tablet met koptelefoon. We verschoonde zijn bed en daarna zijn PAC voorzien van een schone naald en schone infuussystemen, om vervolgens het perifeer infuus eruit te halen. De PAC deden we nu toch even niks aan en dan maar hopen dat de bacterie na het stoppen van de antibiotica over 2 dagen niet weer de kop opsteekt.
Wel is zijn temperatuur wat verhoogd alweer. En zijn humeur wijst ook weer richting een urineweginfectie. Ik hoop dat het mee gaat vallen. Dat het evenwicht zich zelf weer herstelt.
De plastische chirurg kwam langs en we bespraken wat dingen. Ik vroeg of de drain uit zijn bil mocht, maar ze zei dat die 5 dagen moest blijven zitten. Na de operatie was me verteld 2 dagen en aangezien die amper loopt.
Ze ging het nakijken en even later kwam ze terug dat die er absoluut eruit mocht. Ik knipte de hechting door en samen trokken we de drain eruit. Zo weer wat geleerd. Peulenschilletje, maar wat belangrijk is, een blije Rob . Vandaag van 2 slangen verlost. Zo was het gewoon een ochtend die snel voorbij vloog.
Opa Pieter en Ank kwamen even langs en Rob vond het heerlijk. Even gezellig samen kletsen onder het genot van een kop koffie.
Kort erna kwamen Papa Luuk en Wiese nog op visite. De snoetjes van de twee kinderen spraken boekdelen. Het wordt weer gewoon tijd dat we naar huis komen. Ze hadden het even moeilijk en dat bleek ook wel bij het naar huis gaan. Wiese moest zo huilen. Dat blijven moeilijke momenten, maar dinsdag is het vast zover. Morgen ook weer gewoon school en dat is dan ook beter. De herfstvakantie is ook gewoon weer zo anders verlopen.
De rest van de middag verliep rustig. Rob keek wat TV en verder wilde hij echt niet veel. Ik hoop echt dat hij niet weer zo ziek gaat worden. Hoewel ik steeds meer ga twijfelen, want de urinekatheter zat in de avond weer verstopt en dat duidt meestal op niet veel goeds.
We wachten maar weer af.
Rob ligt in ieder geval veel te veel, want moe is hij niet. Hij slaapt nu ook nog niet, en ondertussen is het al 23 uur. Maar ja. Op naar morgen en dan hopelijk alvast de ambulance bestellen voor dinsdag.
Genieten van het kleine moment
Een blik, een lach
Genieten van het kleine moment
Steeds weer, iedere dag
Juist die grote zorgen
Zorgen die je kent
Maken het mogelijk
Dat je kunt genieten
Van het kleine moment
Geen opmerkingen:
Een reactie posten