29/10 OK 45 is weer achter de rug

Rob sliep redelijk in de nacht. Wel wat onrustig, vast door de spanning. Hij was wel erg vroeg wakker en zoals vertrouwd wilde hij meteen de TV hebben.
Ik gaf ondertussen de paracetamol IV en daarna de juiste spullen klaarleggen voor OK. Om 8 uur liepen we richting OK. Rob met zijn koptelefoon en niemand mocht meer iets zeggen tegen hem, behalve mama.
Gelukkig verliep alles snel. Rob in zijn eigen wereld en nergens antwoord op geven. Ok 18 dit keer. Ach je moet een beetje afwisselen. De time-out duurde iets langer maar uiteindelijk werd Rob in slaap gebracht. Hij gaf geen kick en viel rustig in slaap. Daarna weer wachten.
Dr. Feitz, de uroloog kwam na een half uur. Hij had goed in de blaas kunnen kijken en zag dat het stuk colon toch weer wat rood was. De rest zag er prima uit. Geen stenen of niks.

En ik mocht weer gaan wachten. Om 10 uur kwam dr Ulrich even snel langs. De wond was idd groter dan verwacht en er zat ook een fistel. Gelukkig was het bot niet aangetast. Mijn gevoel was dus weer goed geweest, want dit had nooit met een conservatief beleid kunnen genezen. Ulrich heeft met een rotatielap de wond dicht gemaakt en er zitten flink wat hechtingen in zijn bil.

Ik kon vrij snel erna naar de verkoever. Rob had al flink moeten spugen en ik legde snel de maaghevel aan. Daarna was Rob gewoon niet lekker. De saturatie bleef rond de 90 en vaak zelfs lager. Maar de kapjes vrees nam weer de overhand. Toch was zuurstof echt nodig, want Rob was er gewoon niet lekker door. Ik sprak hem even heel streng toe. Was best zielig maar het was gewoon nodig. Daarna liet hij toe dat het kapje op een beetje afstand bij hem werd gelegd. En daarna ging saturatie weer omhoog. Helaas bleek hij niet zonder te kunnen.
De wond was inderdaad groot en er was een drain geplaatst. Die moet twee dagen blijven zitten en soweiso minimaal 5 dagen zandbed. Een kleine tegenvaller dus. Na 2,5 uur kon Rob eindelijk van de verkoever af. Helaas wel met zuurstof.
Aangekomen bij zijn kamer stond dat herriebed al klaar. Ik tilde Rob op de gang uit bed en zo kon zijn herstel beginnen. Het zandbed ligt wel lekker Alleen een groot nadeel is dat het een enorme herrie maakt en best heel warm is.
Rob ging goed liggen en accepteerde alles maar. Wel mocht er niemand meer aan hem zitten, dus nam ik het roer zoals altijd maar weer over en deed de controles en de infusie zelf. Rob was gewoon te beroerd.
Koptelefoon en tablet en zo was Rob bezig. Papa en Wiese waren ook even op visite en Rob genoot daar wel van. Maar het was al snel te veel.
De avond helemaal. Ook ik liet hem maar met rust, maar gelukkig accepteerde hij de controles wel. Even kon hij zonder zuurstof, maar helaas in de avond toen hij in slaap was gevallen weer niet. De saturatie blijft krap. En eigenlijk raar, want zo groot was de OK niet.
Nu op naar herstel. Al is dit traject zeker zo lastig voor Rob. Maar het blijven liggen heeft hij wel aanvaard tot nu toe.