10-01 Het is al 2018

Ik had zo graag eerder willen bloggen, maar soms loopt echt alles in het honderd. Gewoon druk met vanalles. Uiteraard is Rob alweer ziek geweest. Een longontsteking en allemaal zijn ze bij ons aan de beurt geweest met koorts. Ja de kerstvakantie was niet fijn. Zoveelste vakantie die in het water valt.
Gelukkig hadden de kinderen de eerste week nog wel leuke dingen.
Gijs ging met Myrne en haar Stan een paar dagen naar Denemarken, naar mensen die we altijd op de camping zien. Ze hebben enorm genoten.
En Wiese was 3 dagen op turnstage in Schinnen. Leerzame turnestage die voornamelijk afspeelde in de turnhal.

Myrne, Gijs en Stan in Denemarken 

De eerste kerstdag was vooral leuk, omdat we gezelldig met 8 kinderen aan tafel zaten. Stan zijn vriendin erbij, en Myrne haar vriend. Het was gezellig. Helaas begon na de kerst het griepvirus in het rond te slaan. Maar het is weer niet anders.
Alles gaat door. Zo ook de schoolkeuze voor Rob. We zijn nog steeds blij dat Rob alles regulier kan volgen. En het gaat alleen maar beter. De leerkrachten van Rob doen het geweldig en begrijpen hoe Rob in elkaar zit. En anders vragen ze om hulp en dat is gewoon fijn. Korte lijnen.
Rob is ook al op gesprek geweest bij het Elde College voor het voortgezet onderwijs. Het gesprek begon wel lastig, want Rob kreeg een spervuur van vragen opzich af. De vragen waren zo, dat Rob zich op een gegeven moment zeer slecht begon te voelen en ik besloot in te grijpen. Vraag als: Hoe lang kun je je echt concentreren?. Ja, dat is lastig voor hem en hij zegt dan: Niet zo heel lang. Wordt je wel een boos? Ja. En als je veel van dit soort vragen achter elkaar stelt, gaat een kind zich slecht voelen. Wat Rob dan even vergeet, is dat hij daarin enorm veel stappen maakt. Steeds langer kan hij zelfstandig werken. Zijn boosheid krijgt hij steeds beter onder controle. Ik zag een pips snoetje en ik zei: Stop. Dit gaat niet goed. En legde uit dat Rob juist grote stappen heeft gemaakt en dat deze vragen gewoon te confronterend zijn. Ze moeten behoorlijk genuanceerd worden.
Kijk dat die vragen gesteld moeten worden begrijp ik volkomen. Maar de antwoorden behoeven uitleg. En men beseft niet helemaal wat het doet met een kind. Alle negatieve dingen komen in 10 minuten boven. Gelukkig verliep het gesprek daarna uitstekend. Het was een fijn gesprek en ik was blij dat ik had ingegrepen, al was het met lood in de schoenen.
Deze school lijkt ons gewoon echt geschikt. En hopelijk gaat Rob aangenomen worden.
Allemaal dingen die 2018 spannend gaan maken. Gijs die ook moet slagen voor zijn VMBO T. Myrne die haar propedeuse moet halen. Stan die nog steeds geen uitslag heeft van zijn school. Scheidegger is echt flut wat dat betreft. Mag Wiese blijven bij topturnen zuid waar ze het nu zo naar haar zin heeft? En Luuk? Gaat hij het weer halen dit jaar op school.
Het blijven van die vraagstukken.
En over gezondheidheid van Rob denken we maar niet te veel na. We leven bij de dag daarmee. Veel makkelijker. Geen dag die hetzelfde is hierin. En over het schoolkamp na gaan denken. Want dat moet voor hem ook heel leuk gaan worden.
Allemaal een heel mooi 2018!!