Het leek wel ietsje beter in de ochtend maar helaas was dat van korte duur. Rob kreeg het koud en viel met koorts in slaap. Ondertussen kon ik met de artsen de visite doen. Er viel weinig te bespreken. Tenslotte is het weekend en dan gebeurt er niet veel. Ik diende de nodige medicatie toe. Ik blijf het wel heerlijk vinden dat ik gewoon alles zelf mag doen. Tja maar naar alles wat er is gebeurd heeft het vertrouwen dan ook een enorme knak gekregen.
Het hele leuke van de ochtend was het live app verslag van de wedstrijd van Myrne van een vader van een ander meisje. Hilarisch. Zo kon ik in gedachte al precies de oefening zien, om even later een filmpje van mijn vader te ontvangen van de oefening van Myrne. Pap en Wouter bedankt. Om even later nog een fantastisch mooie foto te ontvangen van Ludo. En zo ben je er toch een beetje bij. En zeer trots op Myrne, want ondanks dat ook de kinderen thuis het echt niet makkelijk hebben, heeft zij zich toch weten te plaatsen voor de regio finale.
En zo valt er nog wat leuks te melden op deze saaie zaterdag, waar Rob wederom zich suf hoestte en die alleen maar wilde liggen. Kortom weinig verbetering, maar ik denk dat we dat voorlopig ook alleen aan scans oid zullen zien. Want klinisch blijft het heel lastig oordelen.
In de avond kwamen Papa, Myrne en Wiese even hier. Rob vindt bezoek leuk, maar het is echt te snel te veel. Maar mijn twee meiden hebben het nodig. En ze hebben het ook moeilijk dat het met Rob gewoon niet goed gaat. Ach even knuffelen met zijn 3-en. En ze weer oppeppen voor morgen, want dan turnt Wiese haar eerst grote echte wedstrijd. Bewondering voor mijn man, die het thuis allemaal draaiende houdt. Echt wel. Maar voorlopig zit het er naar huis gaan nog niet in. Eerst maandag maar weer eens een gesprek denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten