27/06 de spanning stijgt

Zo denk je dat de operatie 28 juni is, zo is het ineens de 29 juni. Kleine vergissing van hun kant. Ik hoop niet dat deze trent aan vergissingen (het ging ook al mis met het voorschrijven van de fraxi) een voorbode is op wat gaat komen .
En de grapjassen belde gisteren ineens doodleuk op dat ze toch de 28 ste ineens een plekje hadden. Ja joh. Maar nee dat gaat het nou niet meer worden. De hele planning is nu rond thuis en die ga ik echt niet meer aanpassen.
De spanning stijgt wel. Want het is gewoon heel hard nodig dat de operatie plaatsvindt. Rob is moe. Heel moe. Kan nog amper uit zijn bed, want dat kost hem veel te veel energie. Zelfs even zoder zuurstof gaat gewoon niet meer.
Je weet dan de operatie echt nodig is, want zo gaat het niet meer. We weten ook dat het moet, want anders is het zo afgelopen met Rob en Rob wil leven. De operatie kan hem gewoon weer een leven geven. Wat gaan we hopen dat het goed gaat, al houden we rekening met elk scenario.
Spannend. Rob wilde na het kamp ook niet meer naar school. Ten eerste was het fysiek te zwaar, en ten tweede wil hij gewoon niet geconfronteerd worden met alles. Groep 8. Wat sluit hij dat vreselijk af. Ik schreef een gedicht voor in een boek van groep 8

TOEKOMST
Niet alles in het leven
gaat vanzelf
Je moet ervoor gaan
Knokken
Ervoor openstaan

Een jong leven
Zo moeilijk
Tegenslagen verwerken
En heel veel zaken
Die een jong leven
Enorm beperken

Samen met groep 8
Een mooie tijd gehad.
En nu onverwacht
Ineens een onzekere
toekomst
Een mooie klas
Bedankt voor alles
En zeker een grote dank
Aan Frenk, Lizel en Bas

Nu op naar morgen. Opname zoveel en vrijdag operatie nummer 55.
En die twee vijfen.. Hopelijk na Ok een echte high five!

We zijn de tijd van wachten goed doorgekomen. Er gebeurde tenslotte ook leuke dingen. Gijs geslaagd voor zijn VMBO-T. Zo ontzettend knap! Met nog echt goede punten ook.
Hij gaaat nu naar Boxtel landschapsinrichting en tuinbouw studeren op het MBO.
Wiese die te horen heeft gekregen nog een jaar bij Topturnen Zuid te mogen blijven. Oh wat was ze blij! link naar samenvatting training 2017/2018
En dan Myrne . Die werd na een moeilijk week gewoon "even" Districtskampioen Zuid in Zevenbergen. Samen stonden we op de vloer. En wat is dat dan mooi. Als coach van je dochter dit samen te mogen doen. Dat ze ondanks alles haar hoofd koel hield. Zo gaaf Link naar districtfinale Myrne  Ja zo gaat alles door.
En ook Luuk is blij. Hij mag eindelijk naar de B1 bij het voetbal. Helaas blijft hij wel zitten in Havo 3 maar dat zat er aan te komen. Hij is toch erg jong dus het is niet anders.
Trots op mijn kinderen. En nu zo hard duimen dat ze de komende tijd veel steun bij elkaar vinden.
Myrne is ondertussen ook nog 20 jaar geworden en afgelopen zondag nog even dat gevierd.
Nu op naar een spannende tijd en hopen dat Rob alles goed doorstaat.
Hij beseft het allemaal heel goed, en ook dat het mis kan gaan. Maar hij heeft ons beloofd wakker te worden, want hij wil nog verder fortnite spelen met Luuk. Dat wat ze afgelopen dagen veel gespeeld hebben. Luuk die zoveel met Rob deed om hem bezig te houden. Zo lief.
Nu op naar morgen. Eerste de opname. Dan vrijdag de OK.

Lieve Rob
We zijn een team
En dat mag je niet vergeten
Jij en ik
Veel doorstaan
Veel tijd
In ziekenhuizen gezeten

Maar ook veel mooie dingen
kwamen er voorbij
De vele soorten emoties
Van boos , vreugde
Soms verdriet,
soms heerlijk blij

We gingen samen
Overal naar toe
Alleen kon je niet
Dus altijd samen
Een echt team
Zoals je zelden ziet.

Dit team
Wil ik wel behouden
Dus lieve Rob
Ik hoop dat je
Na een paar dagen
je ogen openslaat
en die mooie glimlach
Never meer je gezicht verlaat

Rob ik hou van je. Go boy!