In de ochtend was Rob al vroeg wakker. Ik moest toch beginnen met alle medicatie toe te dienen, dus zo'n ramp was het niet. Om 7.55 gingen we op weg naar OK. De vervoersdienst kwam en moest toch weer even zeggen dat Rob stilte wil. Niks zeggen.
Dit keer hoefde Rob niet zo heel lang te wachten op de holding, maar des te langer op OK.
Dit is niet echt goed. Niet kindvriendelijk. En steeds weer kon ik mee helpen. Tja snoeren goed leggen zodat bij verplaatsen deze niet in de knoop komen met palen en allemaal van dat soort zaken. Het blijft alert zijn.
Na 25 minuten daar geweest te zijn, viel Rob eindelijk in slaap. Arm manneke. Te veel onnodige stress. Zijn hartje ging zo te keer.
Nu maar wachten. Het zal zo gedaan zijn. Hopelijk komt hij straks net zo fris uit de narcose dan de vorige keer. De anastesist ging in ieder geval voor mij de procedure opschrijven en wat ze gingen toedienen. Ben benieuwd.
om 9.15 kwamen ze met Rob van OK af. Snel door naar verkoever, want nog best een stukje lopen was. Rob was al bijgekomen maar voelde zich nog niet zo fit. De anastesist kwam vertellen dat alles goed was verlopen. Ze hadden hem nog extra dexamethason gegeven tegen de misselijkheid.
Dat werkt alleen in na ruim 20 minuten, en dat klopte. Daarna begon Rob op te knappen en hij was hartstikke fit. Hij lag alweer snel te appen met zijn broers thuis. Vreemde appjes, maar het zal wel. Hihi.
Na een uur snel naar de kamer en Rob kon al meteen wat drinken en beetje eten. Dat ging goed. Ik sloot alles maar aan en toen begon het wachten op de chirurg. De operatie die komen gaat helemaal bespreken. Helaas wordt het wel een latertje, want de chirurg staat nog op OK. Dus het kamp moet nog even wachten. Misschien vanavond maar even dan. Het is niet anders.
Als we maar kunnen gaan. (later meer)
Sterkte..
BeantwoordenVerwijderensterkte, denk aan jullie.....xx
BeantwoordenVerwijderen