15/9 Morgen naar huis

Die nachten. Pff ik ben ze zo zat. Dat alles piept is nog daarnentoe. Maar steeds iemand die binnenkomt. Ik snap dat ze hun werk doen. Dat moet ook, maar vaak als je net weer slaapt, gaat die deur open. Ook Rob wordt er niet altijd vrolijk van.
In de morgen zag Rob er eindelijk echt wat beter uit. Hij wilde weer zitten en genoot ervan dat hij zijn twee armen eindelijk weer kon gebruiken. Terwijl ik druk was met vochtbalans, antibiotica klaarmaken, alles leegmaken, genoot Rob van zijn ontbijt.
We hadden weer visite. Helaas dit keer zonder Joris, dus veel nieuws hoorde ik niet. Ik vroeg of we evt vandaag al naar huis mochten, want Rob was wat beter en we doen toch alles zelf. Maar ik wilde wel dat de kinderarts het ermee eens was, want soms is het ook gewoon erg lastig. Verder geen verandering in beleid.
Papa kwam ook even langs en daar was het gebak. Rob was trots dat hij dit gebak aan de verpleegkundigen kon geven. En uiteraard was het Angela die het gebak aan moest pakken. Angela is de voedingsassistente en zij en Rob hebben een mooie band. Helemaal trots gaf Rob het.
Verder gebeurde er weinig die ochtend. Rond 12.30 kwam kinderTV weer bij Rob om nog een paar shots op te nemen rondom zijn clork verhaal..

wat lijkt de vakantie alweer ver weg

Joris kwam alsnog even met mij praten. Nee naar huis ging even niet omdat hij het voor Rob te vermoeiend vond om morgen op en neer te moeten rijden. Morgen wil hij nml een anti Xa spiegel en nog heel veel bloedwaardes. Oke dat vond ik zeker plausibel. Verder bespraken we nog de situatie na gisteren. De anesthesist is zeker heel pessimistisch over de duur van de Picclijn. Er is inderdaad een toegang rechts voor een nieuwe Port-a-cath. Tot die tijd moet Rob regelmatig echo's hebben om te kijken of er nu niet weer een trombus groeit bij de PICClijn.
De trombus verwijderen in de inferior lijkt momenteel nog veel te gevaarlijk. Maar het ligt nu dus in Rotterdam.
Na het gesprek kwamen we met zijn allen toevallig ook nog Ivo tegen, die zijn worstenbroodjes op kwam halen. Zo konden we mooi even met zijn alles doorspreken. Over 6 weken kan de PAC erin. Ivo had liever ook nog een petscan, maar Joris vertelde dat we nu nog 5 weken AB gingen volhouden. Kweken waren negatief nu. Ook met echo wordt alles vervolgd en vanwege de PICClijn gaat Ivo Rob inplannen over 6 weken. En morgen naar huis.
Heerlijk echt morgen naar huis. Na de bloedafname kunnen we gaan. Dan ook maar  even de medicatie regelen vast.
Bij de kamer keek Joris ook nog even naar Rob. En Rob overhandigde de worstenbroodjes aan ze.
Zo hadden de artsen ook een beetje feest om operatie 50.
Daarna kwam de juf van het ziekenhuis en Rob begon aan zijn topondernemers project. Over de tweede wereldoorlog.
Daarna was Rob echt helemaal moe en ik liet hem maar met rust.
Een beetje tablet kijken en een beetje tv. Rust is gewoon erg belangrijk. Hij viel dan ook vrij vroeg in slaap voor zijn doen.. Op naar morgen. Lekker naar huis. Hopelijk komt er nu echt niks meer tussen.