31/12 bewogen vakantie weer.

Steeds weer hoor ik het:"Wat ziet Rob er goed uit!" Ja en dat je dat zelf dan niet vind dat kun je beter niet zeggen. Maar helaas blijkt het toch weer dat je onderbuik gevoel het goed heeft. Helaas begon de kerstvakantie weer beroerd. Rob bleef verhoging houden wat na een paar dagen weer koorts werd. Aangezien zijn huid rond de PAC ook niet mooi was, besloot ik de kinderarts te mailen met de vraag of toch een perifeer infuus (infuus in de arm) niet verstandiger was, om zo de huid wat rust te geven. Gelukkig was hij het daarmee eens. Alleen wie moest dit doen. Rob wil alleen de eigen kinderarts nog maar. De rest prikt toch mis.
De kinderarts moppert dan wel even, maar gelukkig konden we de volgende dag komen. Ik heb al gezegd dat hij het mij maar moet leren, dan zijn we ook van deze discussie af. Maandag had ik al urine weggebracht naar de huisarts omdat ik weer daarover mijn twijfels had en omdat de koorts doorzette werd besloten om ook maar wat bloed af te nemen.

 Gelukkig prikte Draaisma daarna in 1 keer raak. Het infuus zat uitstekend en zo gingen we weer naar huis met een ziek kind.
Rob was gewoon echt niet lekker, want hij wilde zelfs niks eten of drinken en door het perifeer infuus kon hij nu helemaal niks. Alleen maar liggen en zitten op de bank. De volgende ochtend (dag voor kerst) kreeg ik een mail dat CRP verhoogd was. Even de rest van de uitslagen afwachten maar tegen de avond belde ik de HA en jawel weer een uwi (urineweginfectie). Gelukkig had ik de juist AB voldoende in huis en zo konden we meteen starten.
Het vreemde was wel dat zijn saturatie weer steeds zo laag bleef, maar omdat de rest van zijn klinisch beeld wel goed was, besloot ik om het af te wachten, maar ik ga het wel snel een keer bespreken met de kinderarts.
De kerstdagen dus met een een perifeer en een balende Rob, maar kerst verliep rustig. Eerste kerstdag kwamen Opa Pieter en Ank mee gourmetten en tweede kerstdag kwam Oma Annie omdat Opa Rien in het ziekenhuis lag.
Die dag mocht ook het perifeer er weer uit en zo konden we de PAC weer gebruiken, De AB sloeg aan en Rob herstelde weer langzaam.
Tweede kerstdag 's avonds kwam ook Arnau Martin uit Barcelona voor een paar dagen bij ons. De volgende dag even samen naar Den Boch. De beroemde kerststal in de Sint Jan en gewoon even de stad in. Het was wel zondag maar gewoon gezellig druk. Maandag sliep iedereen uit geloof ik. Helaas waren de nachten bij Rob nog niet geweldig maar omdat je er niet om 6.30 uit hoeft kun je af en toe nog even een uurtje extra pikken.
Om 12.30 moest Gijs zaalvoetballen en hij had ineens heel veel fans op de tribune. Daarna gingen Myrne Arnaud en Wiese nog naar het kasteel van heeswijk.
Op dindsdag hadden we flink kaartjes met korting gescoord voor de efteling en we gingen met 7 (John en Stan moesten gewoon werken) echt een dag genieten. En het werd genieten. Het weer zat mee en met de drukte was het wel te doen. Rob durfde haast nergens in, maar de andere 5 hadden echt alle attracties gehad! Ook de Baron en die was echt super gaaf. De efteling blijft zo verschrikkelijk leuk! Zo genieten voor jong en oud en Myrne en ik hadden nog even een klein walsje gedanst op de vele muziek die overal klonk. Want niet alleen de attracties zijn perfect, ook is er overal live muziek aanwezig en dat schept een enorme sfeer. We genoten zo, dat de dag veel te snel voorbij vloog. We moesten echt naar huis vanwege de medicatie die weer moest worden toegediend.
En zo werd het bezoek van Arnau een week om nooit meer te vergeten. We hebben genoten met zijn allen.
Rob knapt gelukkig ook weer wat op. En nu weer op naar 2016. Oh ja die begint met een duplex onderzoek, want de kinderarts wil even de vaten controleren voor als de PAC infectie nogmaal terug gaat komen, want dan zal de PAC toch echt vervangen moeten gaan worden. Maar dat is voor later. Normaal eindig ik het jaar met een gedicht. Misschien dat ik later nog inspiratie krijg, maar helaas nu niet.
Allemaal een Heel Heel mooi 2016. Enjoy the little moments...