02/10 Plots zo ziek.

Vanmorgen leek er niks aan de hand. Gisteren zeiden we nog wel tegen elkaar:" Zijn humeur laat te wensen over, als hij maar niet ziek wordt." We hadden het ook niet moet zeggen. Om 11 uur ging de telefoon. De juffrouw belde dat Rob het plots heel koud had en had moeten spugen. Ik ging Rob maar snel halen en thuis gaf de thermometer als weer snel 40 koorts aan. Dan kinderarts maar mailen. Misschien was het handig als de huisarts even meekeek en dat vond de kinderarts ook. 

De huisarts die eigenlijk een vrije dag had, kwam onmiddellijk. Top. Tja, maar hij zei ook dat hij niet veel kon doen. Oren en de keel zagen er goed uit en de longen waren schoon. Dan maar overleggen en wat ik al dacht. Een CRP en urine kweek en starten met ciprofloxacine. Ja maar daar had ik er niet veel van in huis, dus zelf maar even naar Nijmegen bellen om zo rechtstreeks alles te kunnen regelen en ook even een bon voor te laten schrijven voor de urinekweek. 

John reed naar Nijmegen om urine weg te brengen en antibiotica op te halen .En dat heeft hij geweten. Hij heeft wel 2 uur aan de balie gestaan. De antibiotica (ciproxin iv) was niet voorradig en de klinische apotheek is niet verplicht om het te leveren. Maar ja. Rob had het nodig. Gelukkig kent de Radboudapotheek onze Rob heel goed en zij bleven vasthoudend en na twee uur kon John met de AB toch naar huis rijden. 

In de avond kwam nog heel attent een mail van de kinderarts. Hoe het ging. Nou niet best. De koorts blijft onverminderd hoog en Rob slaapt veel. Ik mailde terug wanneer ik aan de bel moest trekken. Het antwoord:"als jij het niet meer vertrouwd." Een antwoord wat duidelijk maakt dat er vertrouwen in je is. Maar tevens ook een antwoord waar je van schrikt, want nu moet je gewoon goed naar je gevoel luisteren en de getallen zelf goed interpreteren. Maar gelukkig zijn we nog steeds thuis. Intensieve zorg nu, maar gewoon vertrouwd. Vandaar dit gedicht.

GEWOON IN ZIJN EIGEN BED

Een manneke zo ziek
Niet in het ziekenhuis
Maar gewoon thuis
Rust en alles op zijn eigen manier
Tussen piepende pompen
In zijn eigen bed

De antibiotica loopt
Het infuus staat aan
De bloeddruk wordt gemeten
Getallen bijgehouden
Alles lekker in zijn eigen bed

Een knuffel naast zijn hoofd
Af en toe een knuffel van zijn zus
Hij slaapt heerlijk verder
En hij is blij
Dat hij thuis mag blijven
Heerlijk in zijn eigen bed

De zorg gaat 24/7 door
Maar niemand die zijn rust verstoord
En nu maar hopen
Dat hij snel
Koortsvrij mag zijn
in datzelfde eigen bed